U bent hier

3.1.1. Individueel verantwoordelijk

afbeelding van Elze

Volwassen zijn brengt vele verantwoor­delijk­he­den met zich mee. Allereerst moet je een woonplek zoeken, vinden en inrichten, en kle­ding, voeding en andere zaken kopen. Vervolgens moet je da­ge­lijks ko­ken en wekelijks wassen, schoon­ma­ken, klussen, tuinieren, en wat dies meer zij. En daarnaast heb je nog je maatschappelijke takenpakket. Dat be­te­kent dus voortdurend af­wegen en kiezen wat je wil, kan en eerst en later gaat doen en hoe je dat afstemt op je om­ge­ving en anderen. Want zodra je officieel vol­was­sen bent, ben je zelf ver­ant­woor­de­lijk voor de keuzes die je maakt en de manier waarop je die afstemt op an­de­ren.

Ook in vriend­schap­pen en relaties maak je keuzes. Keuzes waar je maar beter goed over na kunt denken want vriend­schap­pen en relaties aan­gaan schept namelijk ver­plich­tin­gen. Je bent in­ten­sie­ver bij de wil en bezigheden van de ander be­trok­ken en moet bei­de be­lan­gen goed afstemmen zonder elkaar te kort te doen.

  1. Een vriendschap of relatie aan­gaan met een egoïst be­te­kent een vriend­schap of relatie aan­gaan met ie­mand die alleen maar doet of wil doen wat hij of zij zelf wil.

  2. Een vriend­schap of relatie aan­gaan met een – al dan niet bewust strategische - conformist betekent een vriend­schap of relatie aangaan met ie­mand die zich als een kameleon spiegelt aan de omgeving en alleen maar wil wat voor hem of haar belangrijke anderen willen.

  3. Zelf geen zin hebben om rekening te houden met de wil van anderen maar wel een vriend­schap of relatie wil­len betekent dat van de ander verwachten dat ze zich spiegelen aan jouw wil. Oftewel, dat ze hun wil on­der­ge­schikt maken aan die van jouw. Wat betekent zelf onredelijke wensen hebben en van vriendschappen of re­la­ties verwachten dat ze die on­re­de­lij­ke wensen in­wil­li­gen. En daarmee zelf onredelijk worden, zowel ten aan­zien van zichzelf als naar jouw en anderen.

  4. Je wil – al dan niet bewust uit stra­te­gi­sche mo­tieven – on­der­geschikt maken aan [potentiële] vrienden, re­la­ties en anderen betekent jouw wensen [al dan niet bewust, al dan niet omdat je jezelf dat in je jeugd hebt aangeleerd, dan wel toe gedwongen bent] naar de achtergrond drukken en die van anderen op de voorgrond plaatsen. Wat betekent schadelijk zijn voor jezelf en on­de­mo­cra­tisch gedrag in de hand werken. En daarmee on­redelijk zijn, zowel ten aan­zien van jezelf als ten aanzien van anderen.

  5. Zelf niet redelijk zijn en vriend­schap­pen of relaties aangaan met mensen die ook on­re­de­lijk [willen] zijn be­te­kent, ofwel een [al dan niet verborgen] machtsstrijd aangaan over wie het meest onredelijk is of mag zijn, of­wel dealtjes sluiten over wie wanneer en hoe on­re­de­lijk mag zijn. In alle gevallen delft de redelijkheid het on­der­spit. 

Iedere volwassene is zelf ver­ant­woor­de­lijk voor de manier waarop hij of zij deelneemt aan de fa­mi­lie/­cul­tuur en we­reld/maatschappij. Ook als die egoïstisch, conformistisch, gewelddadig en [ma­ni­pu­la­tief] dic­ta­to­ri­aal is.

Iedere volwassene is zelf ver­ant­woor­de­lijk voor de gevolgen van zijn of haar keuzes. Ook als daar nauwelijks of niet over is nagedacht of [om wat voor reden dan ook] is nagedaan. Ook als we ons hebben laten beïnvloeden of ti­ran­ni­se­ren door familie en anderen. De consequenties van onze bewuste en onbewuste keuzes kunnen nooit en te nimmer afgewenteld wor­den op an­de­ren. Ook niet als we daar achteraf spijt van hebben.

  1. De consequentie van een vriend­schap of relatie aan­gaan met een egoïst betekent voort­du­rend met de wil van de ander re­ke­ning moeten houden zonder daar iets voor terug te krij­gen, want een egoïst is alleen ge­ïn­te­res­seerd in zich­zelf en zijn of haar prestaties, uiterlijk, wensen en te­leur­stel­lin­gen. Als die bepaalde din­gen niet wil of geen zin aan heeft doet hij of zij het ge­woon niet en laat dat 'gewoon' aan anderen over. Als die ander daar – al dan met met ar­gu­men­ten – [alsnog] gren­zen aan stelt, zich distantieert of de vriend­schap of relatie ver­breekt wordt de egoïst of­wel kwaad zo niet razend, ofwel zoekt on­mid­del­lijk een nieuw slachtoffer, ofwel chan­teert de ander[en] met zie­lig­heid, 'hulpeloosheid', zelf­medelijden en kwaadsprekerij ['kijk eens wat die an­der me heeft aangedaan'].

  2. De consequentie van een vriend­schap of relatie aan­gaan met een [al dan niet bewust strategische] con­for­mist betekent een vriendschap of relatie aan­gaan met een kameleon; je weet nooit wat de an­der zelf wil. Hij of zij doet de ene keer wat jij wil, de vol­gende keer wat zijn of haar familie wil, dan weer wat zijn of haar col­le­ga's en bazen wi­llen, dan weer wat zijn of haar [andere] vrien­den willen, dan weer wat verenigingen, religies, po­li­tie­ke partijen, cul­turen of de algemene con­for­mis­ten­opi­nie onder leiding van de media wil­len en zodra er kin­deren zijn, wat zijn of haar kinderen wil­len. Om ze allemaal tevreden te stellen maakt hij of zij er meestal een combinatie van en zegt dan ver­volgens dat dat zijn of haar identiteit is: doen wat anderen willen. En dan ver­volgens balen of klagen dat nie­mand rekening houdt met hem of haar, dat hij of zij zo druk is met doen wat een ander wil, dat hij of zij nooit doet wat hij of zij zelf wil, dat helemaal niet meer weet, of niet kan kiezen omdat er altijd wel iemand iets anders zou kun­nen willen.