Een gezond en humaan nieuwjaar toegewenst.

Een gezond en humaan nieuwjaar toegewenst. Voor iedereen op deze aardbol.

Zou mooi zijn. Helaas is de realiteit verre van dat. Het jaar 2020 gaf daar een sterk staaltje van weg. Zo was en is er...

• Het coronavirus, de oorzaak ervan, en de aanpak en reacties daarop die veel vraagtekens, weerstand en vertwijfeling oproept en ellende uitlokt,
• Nederlandse en buitenlandse politici en overheden die de rechtsstaad ondermijnen, daar openlijk voor uitkomen en daar van allerlei kanten nog ondersteuning en begrip voor krijgen ook,
• bedrijven en kapitalisten die hun verantwoordelijkheid niet nemen en daar jaar na jaar schaamteloos mee weg komen; onder het mom, bedrijfsbelang en dreiging met werkloosheid als ze hun zin niet krijgen. Met alle rampzalige gevolgen van dien. Die er daarnaast als de kippen bij zijn om het handje ophouden zodra er geld en voordeeltjes te halen valt. Maar steigeren en tekeer gaan als er gepraat wordt over een basisinkomen, grenzen aan de groei en hulp aan hulpbehoevenden. [Want dan kunnen ze niet meer uitbuiten en chanteren met werkgelegenheid en vervalt hun machtsmiddel: dreigen met {massa-} ontslagen]. En dat nog vanzelfsprekend vinden ook,
• veel gedraai met waarheid en feiten, chantages, corruptie, omkoop-affaires en doofpotpolitiek, zonder dat er een haan naar kraait of een hen naar kakelt.
  
  

Met als gevolg:

• steeds meer ijskoude en heetgebakerde reacties. Steeds meer mensen die zich [net als de kapitalistenclub: de investeerders in eigen-, familie- & groepsbelang] arrogant niks laten zeggen, laat staan kritiek dulden, maar wel heel primitief hun gal spugen, en/of anderen manipulatief de mond proberen te snoeren,
• • steeds meer conformistische struisvogels die niks willen weten wat hun niet aanstaat; die kameleontisch vriendjespolitiek spelen met degenen met het grootste aantal na-apers, het hoogste woord, het meeste geld en de meest opportunistische strategie,
• steeds meer zondebok-zoekers die met sadistisch genoegen jacht maken op iedereen die zich niet net zo conformeert aan en meedoet met ....,
• steeds meer gaslightende en dictatoriale ontwikkelingen en -gewoontes in binnen en buitenland.
  
  

Met als gevolg:

• steeds meer onbegrip tussen mensen onderling,
• steeds meer manipulaties en indoctrinaties in de informatievoorziening,
• steeds groter onderscheid tussen rijk en arm, kansrijk en kansarm, eigen en anders,
• steeds fellere strijd tussen mensen en groepen die moeten zien te overleven in deze opportunisten-wereld.
  
  

Met als gevolg:

• een snel groeiend aantal mensen die met gebrekkige middelen en -mogelijkheden en weinig of geen vooruitzichten zich staande moeten zien te houden,
• vluchtelingen die moeten zien te overleven in een wereld die zich laat leiden door overheden die zich laten leiden door een 'eigen belang en eigen volk eerst' mentaliteit. Door mensen die al jaar en dag met veel uiterlijk vertoon hun innerlijk niet laten zien en zich vervolgens niet serieus genomen voelen, maar in het kader van 'de ene hand wast de andere', de schuld afschuiven op diegenen die daar niets mee te maken hebben, of aan kunnen doen,
• een mentaal, natuurkundig en cultureel klimaat dat dankzij een al decennia-lang desastreus gevoerd beleid steeds rampzaliger vormen aanneemt,
• een steeds sneller doorgevoerde afbraak van de verzorgingsstaat en ombouw naar een libertijnse 'graaien wat je graaien kan' maatschappij. Een omkoopmaatschappij die de basis legt voor een samenleving waar mensen hun recht niet meer kunnen halen, omdat daartoe in groeiende mate de middelen en mogelijkheden ontbreken of onthouden worden. Waar -als gevolg daarvan- steeds meer economische daklozen ontstaan, omdat doelbewust woningen schaars en duur gemaakt worden en de inkomenskloof tussen laag en hoog betaald steeds groter. Waar omkopen en omgekocht worden tot 'Normaal Fundament' van samen-leven is verheven.
  
  

en ga zo maar door.

Een lange lijst. Het is [al lang] niet leuk meer. De spanningen in de wereld nemen dag na dag toe. Het is een hele kunst om je te midden van zoveel ellende rechtvaardig staande te houden. De verleiding is groot om net te doen alsof al die ellende er niet is en -juist in de lockdown- ons alleen nog maar te focussen op 'de leuke dingen voor de mensen'. Om niets-zeggend te zijn. Het zwijgen er toe te doen. Of te zeggen, dat 'die anderen' slecht zijn maar jij en jouw kluppie niet. Als tegenwicht. Voor het broodnodige evenwicht: Tussen goed en kwaad. Wij en zij. Zelf en anderen.

Alleen, daar is de ellende juist mee begonnen. Met niet willen zien en weten wat niet aanstaat. Door te bagatelliseren dat het -met jou en jouw kluppie- wel meevalt, dat deze en/of die mensen aardig zijn; zo gewoon, net als wijzelf. Door te doen alsof ellende een ver van je bedshow is. Dat het degenen die je wakker schudden uit je rooskleurige Plato-Staat, die misstanden aankaarten, de boosdoeners zijn. ..
Het is van alle tijden. Hoe gaan we om met frustraties. Als dingen niet gaan zoals we willen. En/of ons kluppie wil. Onze subcultuur. De mensheid heeft zo haar geschiedenis.... Evolutionair. Cultureel.

Evenwicht is goed. Maar dan wel zonder in Platoonse illusies te vervallen dat het allemaal wel mee valt. Zonder recht te praten wat krom is. Zonder macht te voelen waar we machteloos zijn.
Sommige dingen hebben we nou eenmaal niet in de hand. Liggen buiten ons bereik. Soms voorlopig. Soms permanent. Het is aan ons hoe we daar mee omgaan. Houden we intrinsiek EN extrinsiek vast aan humane waarden en omgangsvormen, of laten we ons meedrijven in de corrupte stroom van omkoperij in deze opportunisten-wereld? Aan jou en anderen de keus.

Een humaan samen-leven toegewenst!
Elze