Organiseren is een kunst. Een groep of organisatie tot ieders tevredenheid leiden al helemaal. Een kunst die niet iedereen even goed verstaat. Of wil verstaan. Want je moet het wel willen, en kunnen: alles zo humaan-rechtvaardig structureren en afstemmen dat iedereen er wel bij vaart. Dat vereist heel wat. Niet alleen de wil, vakmanschap, stuurmanskunst en een kritische opstelling, maar ook integriteit, kennis van recht en onrecht, inlevingsvermogen en een zelfkritische instelling. Ook kunnen (h)erkennen en verbeteren van fouten uit het verleden. Ook historisch besef van zichzelf en anderen, herstelvermogen en een vooruitziende blik. Dat is niet niks. Daar heb je je handen vol aan. Dat dat zo vaak misgaat mag dan ook geen wonder heten. Dat zien we dag in dag uit: bij onszelf, bij elkaar en in de wereld om ons heen.
Dit onderzoek naar de organisatiecultuur, het managementbeleid en de oorzaken van het uiteindelijke faillissement van QtecQ, kort daarvoor bekend als Holec Projects, en voor zijn faillissement en overname door Strukton en Imtech een volle dochter van Begemann, laat zien wat de gevolgen kunnen zijn als het management er een directieve, op kortzichtig eigenbelang gebaseerde, gesloten attitude op na houdt en de medewerkers geacht worden daar kritiekloos gehoor aan te geven.
Hoewel dit een gedateerd onderzoek uit 1999 is, blijkt het onderwerp: de relatie tussen organisatiecultuur, klanttevredenheid en de rol van het management daarin, actueler te zijn dan ooit. Gebrek aan zelfkritisch en kritisch vermogen, mismanagement en uit hun en eigen belang stilzwijgend voortborduren op [egocentrische] organisatieculturen die al jaar en dag, eeuw na eeuw de machtsongelijkheid in verdeel en heers stand houden, is aan de orde van de dag. Met alle gewetenloze gevolgen van dien.