U bent hier

Zeggenschap

afbeelding van Elze
Het Britse Chartered Management Institute voorspelt dat miljoenen mensen straks een deel van hun tijd thuis zul­len wer­ken. Aan­lei­ding voor dit thuiswerken is: de af­stand tussen werk en huis wat toe­nemende reistijd kost door files die het mileu steeds meer belasten. Reistijd die ten koste gaat van de taken thuis die complexer zijn geworden omdat zowel vrouwen als ouderen langer deel­ne­men aan de ar­beids­markt, waardoor opvoeding, thuistaken en onbetaald ('vrij­wil­ligers') werk - werk dat voor­heen voornamelijk door vrouwen en ouderen werd gedaan - nu door iedereen, dus ook man­nen en jongeren, zullen moeten worden gedaan.
Dit thuiswerken zal gepaard gaan met behulp van hologramtechnologie, robotten en 'intelli­gente' com­pu­ters. Ook het ge­bruik van microchips die geïmplanteerd worden in de her­se­nen (om vaar­dig­he­den, geheugen en/of kennis te verbeteren, en gedrag in de gaten te houden) be­hoort straks tot de mo­ge­lijkheden. Contacten worden meer en meer virtueel. De werk­plek van de manager zal voor een deel worden overgenomen door robotten met kunst­ma­ti­ge intelli­gen­tie. Hierdoor zal ook de struc­tuur van onder­nemingen veranderen. Er zullen steeds meer kleine 'vir­tue­le' bedrijfjes zonder tradi­tio­neel kantoor ontstaan. Werknemers krijgen meer zeggen­schap, aan­deel­houders minder, be­drij­ven zullen zich meer moeten aan­pas­sen aan de levensstijl van jong en oud en man en vrouw, en on­der­nemingen wor­den nog groter, nog in­ter­na­tio­na­ler nog machtiger en nog invloedrijker dan ze nu al zijn.
 
Tjongejonge, een instituut voorspelt. En wat al niet allemaal....!! Na al die decennia van roepen in de Nederlandse woes­tijn om een be­te­re afstemming tussen werk en zorg tussen man en vrouw en oud en jong, schijnt er een betere ta­ken­ver­de­ling in het Euro­pe­se ver­schiet. Schijnt, want waar zit het addertje? Wat is de prijs die we ervoor betalen?
 
De geschie­denis leert ons immers dat er – met of zonder mooie beloftes – steeds strijd is geweest tussen man en vrouw en oud en jong. Strijd om de macht. Over zichzelf en over anderen. Strijd om 'IK MAG' en jij niet. Strijd om de macht over zichzelf.... als baby, als puber, als jong-volwassene, als ouder, als bejaarde..... En... Strijd om de macht over anderen: jij moet.... als baby, als puber, als jong volwassene, als ouder, als bejaarde..... Tot de dood je scheidt in lichaam en geest, oftewel in materie en energie, of stof en ziel zoals religieuzen het formuleren. Deze laatste, met name de Joden en Christenen, verhalen in de Tenach/Oude Testament dat de mens van stof is gemaakt en god­de­lij­ke bezield is. Volgens hun is de mens slechts een machinale constructie die aangestuurd wordt door een god­de­lij­ke denk­ver­mo­gen. De mens heet goed zolang hij/zij dat god­de­lij­ke denk­ver­mo­gen in 'God­de­lij­ke Stand' houdt door zich te laten leiden, en slecht zo­dra hij/zij dat god­de­lij­ke denk­ver­mo­gen zelfstandig toepast door zelf van de boom der kennis van goed en kwaad ge­bruik te ma­ken. Door een andere definitie te geven aan goed en kwaad bij­voor­beeld. Want dan is er een con­flict. Een pro­gram­meer-con­flict. Daarom heet het machi­naal ge­con­stru­eer­de stof slecht zodra het de god­de­lij­ke bezieling tot een men­selijke om­vormt. Dan wordt hij/zij eruit gegooid. Hij/zij past niet meer in het god­de­lij­ke gepro­gram­meerde be­zie­lings­plan. God wilde im­mers alle stofjes in de kosmos met zijn god­de­lij­ke program­ma bezielen. En dus is er sinds het stof de god­de­lij­ke bezieling menselijk vertaalde een conflict tussen de god­de­lij­ke programmeur en de menselijke in­ter­pre­taties. Het Joods/­Christelijke verhaal gaat dat de god­de­lij­ke program­meur zo kwaad werd dat hij dreigde vijand­schap te zet­ten tussen man en vrouw en oud en jong [G3:15].
 
Dankzij de reli­gieus com­munis­ti­cerende 'vrije men­sen­markt' leven we anno 2008 nog steeds in een ge­li­be­ra­li­seer­de sla­ven­maat­schap­pij vol 'IK MAG' au­to­ri­tei­ten die al­lemaal voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. 'IK MAG' au­to­ri­teiten die hun be­drijfs­activitei­ten op re­gen­tes­ke wijze in groot-­stedelijke ge­bie­den centreren, andere 'IK MAG' au­to­ri­tei­ten op ko­nin­klij­ke wijze te vriend houden, 'IK MAG' hulpen op feo­dale wijze meer vrijheid geven en tege­lijker­tijd aller­han­de Big Brother acties bedenkt om de wandel­gan­gen van die 'IK MAG' autoriteiten en 'IK MAG' hulpen tot in het on­ein­dige te controleren. Want alleen de grootste 'IK MAG' au­to­ri­teit heeft zeggenschap in een be­drijfs­po­litiek ge­schoolde, familie­maat­schap­pij. Daarom zijn 'IK MAG' au­to­ri­teiten als een stel in zeuren gespeciali­seerde kin­de­ren zo verslaafd aan groot, meer, meest. Aan, met de minste in­span­ning, de groot­ste 'IK MAG' ­au­to­riteit zijn met de meeste mid­de­len. Waaronder men­se­lij­ke zoals aan 'IK MAG' ver­slaaf­de hul­pen. Hul­pen die on­mis­baar willen zijn. Die er alles voor over hebben om de 'vrije mensenmarkt' in die god­de­lij­ke Afri­kaan­se farao-slaven Stand te houden. Omdat dat zoveel voordeel oplevert. Omdat ze zo de 'IK MAG' autoriteit van morgen denken te kunnen zijn.
 
De adder? Roboteske managers die alles doen wat 'IK MAG' autoriteiten (on)zichtbaar bekok­stoven en oude en jon­ge mannen en vrouwen die thuis en el­ders op communistische grondslag 'gelijkwaardig' gehersenspoeld 'mogen' uitvoeren wat al die 'god­de­lij­ke' verslaafde 'IK MAG' autoriteiten hebben gekopieerd. Nyx nieuws on­der de Egyptische hori-zon dus.
 
 
Bedrijvigheid & Economie