Leedvermaak

Leed­ver­maak is een wraak­zuch­ti­ge emo­tie, is je ver­ma­ken met het leed van een an­der. Zo­wel in het ver­le­den als in het he­den voor­beel­den te over waar dat toe kan lei­den. Ge­we­ten­loos als hij is praat de ho­mo-­sa­piens dat met al­ler­han­de ar­gum­en­ten goed.
Leed­ver­maak toont aan dat je niet op ra­ti­o­ne­le wij­ze met je frus­tra­ties kan of wil om­gaan maar je laat lei­den door ge­voe­lens en emo­ties en je niet be­kom­mert om dat van an­de­ren. Het is met an­de­re woor­den een ar­ro­gan­te emo­tie die zich­zelf op een 'god­de­lijk' voet­stuk plaatst en een an­der met al­le ge­noe­gen ver­du­veld mee­do­gen­loos de grond in boort.

Hoe­wel het ca­ba­ret en an­de­re clownes­ke spel­vor­men op leed­ver­maak zijn ge­ba­seerd, en daar­ [ook met fic­tie­ve per­so­nen] veel scha­de mee kun­nen aan­rich­ten, kun­nen ze ook een nut­ti­ge func­tie uit­oe­fe­nen. Door de kij­ker de ogen te ope­nen door al die ge­frus­treer­den - die met zo­veel ple­zier an­de­ren be­lache­lijk ma­ken en de grond in bo­ren, maar zelf to­taal niet met frus­tra­ties kun­nen om­gaan en moord en brand schreeu­wen als het hun zelf over­komt - zelf te ka­ri­ka­tu­re­ren.