U bent hier
We zijn inmiddels een maand verder. En hoe gelukkig is ons leven tot nu toe verlopen? Hoe positief zijn we?
Als ik zo om me heen kijk voor velen niet zo als menigeen voor ogen had. Of gehoopt had. Hoewel..., hoeveel mensen hadden dat werkelijk voor ogen? En hoeveel mensen hoopten dat?
Want via mijn beeldscherm zie & hoor ik behoorlijk wat agressie & indoctrinaties mijn huiskamer binnenstromen. En daar zit heel wat wraakzucht bij. En anders lees ik het wel op social media.
Om maar wat te noemen:
een politie die wel erg hardhandig ingrijpt...,
politici die blijven steggelen over vluchtelingen die eerst eindeloos moeten wachten op bewust saboterende overheden en ambtenaren die tot doel/taak hebben om zo min mogelijk tot geen vluchtelingen op te nemen, dan wel te ontmoedigen om überhaupt te vluchten; en daardoor hun kinderen die [daardoor] hier geboren zijn [want het leven gaat ondertussen wel door nietwaar], dan wel al helemaal geïntegreerd zijn, desondanks geen verblijfsvergunning geven; waardoor ze ofwel een nog onzekerder bestaan in het land van herkomst te wachten staan, ofwel een veel erger lot...,
een bedrijfsleven die -en masse- met steeds meer maffiose trucjes verdeel-en-heers politiek probeert te bedrijven. En de politiek die zich dat conformistisch laat ringeloren; door een maffiose familiecultuur die alles in het werk stelt om de tweedeling in arm en rijk zo groot mogelijk te maken en te houden...,
om nog maar niet te spreken van politieke partijen die [met hulp van maffiose familieculturen] op sneaky wijze proberen alleenheerschappij te verkrijgen; onder meer door op alle fronten hun maatschappelijke vinger in de pap proberen te vergroten. En klassejustitie in stand houden en uitbreiden door bepaalde families, bedrijven & individuen [naar een goddelijk evenbeeld] boven de wet te stellen en anderen twee maal zo zwaar te [willen] straffen; zowel economisch als anderszins...
En dan is dit nog maar het topje van de ijsberg...
Niet iets om vrolijk van te worden. Hoe ga je daarmee om?
Door schade en schande wordt men wijs..., zegt men. Maar daar kun je je vraagtekens bij zetten. Dat mag misschien voor een enkeling zo zijn, het kuddegedrag van de homo sapiens wijst uit dat ze bitter weinig willen leren van schade en schande. Niet van hun eigen schade en schande, en niet van die van anderen.
We zullen het ermee moeten doen, of we dat nu leuk vinden of niet. En er persoonlijk het beste van proberen te maken. Naar eigen verworven inzichten.
Verbeter de wereld en begin bij jezelf. Wie dat is? Dat mag je zelf uitzoeken.
Elze