U bent hier

Economische beestenbende

afbeelding van Elze
Je hebt economen en economen. (Staats)huis­houd­kun­di­gen te over, in soorten en maten. Ik zie er drie: groei-, balans en groeibalanseconomen. De eerste zijn hyena's die vechten voor een econo­mi­sche toren van babel die tot in de he­mel rijkt. De balanseconomen zijn de zwanen die stug doorwerken aan een evenwichtige economie van welzijn en wel­vaart voor iedereen. En de leeuwen zijn vriendjes met beide tegelijk. Zij willen met hun groei-balans­eco­no­mie van twee walletjes eten en gaan op en neer. 
 
En wat ziet mijn oog? Heer leeuw is de koning van het gezel­schap. Hij heeft zich door moeder hyena laten verlei­den om zich als de grootste en beste te profileren in huis, op school, op het werk en in de CDA politiek. In de kleren van de keizer natuurlijk. Dat spreekt. Daarom heeft hij daar, als een echte Abraham de des­kun­dige Sara's heel hard bij no­dig. Hij laat zich dan ook graag onder­steunen en bedienen door zijn oude en jonge hyena-adv­iseurs. 
Vrouwe hyena is de baas op de achtergrond. Zowel in huis, op school. op het werk als in de VVD politiek. Een bange baas wel te verstaan, een baas die het volle daglicht niet goed kan verdragen, die tegen het glazen plafond blijft aan­lo­pen, want ze ziet altijd bere­sterke leeuwen op haar weg. Daarom werkt ze samen met andere hyena's. Wat is een hyena zonder een flinke dosis hulp­troe­pen nietwaar. Samen staan ze sterk. 
Samen durven ze zichtbaar te zijn, alleen sa­men durven ze aan de top te staan. Kunnen ze de leeuwen aan. Koning leeuw weerstaan. Want door al dat on­der­grond­se gedoe is vrouwe hyena behoorlijk boos geworden. En dus dol op geld, macht en aanzien om de wereld naar haar hand te zetten. Daarom 'offert' zij zich graag op als bankier. Van­zelf­spre­kend met grote vrijheid voor zich­zelf en haar soortgenoten en een ijzeren vuist voor de rest. 
De links gelaten kinderen. Die moeten namelijk ook een duit in het zak­je doen. Moeder Sara en Vader Abraham heb­ben het immers veel te druk met hun economische strijd om de macht van buit en bewondering. Dus moeten de klein­tjes onder het mom van 'genoeg gespeeld in dat paradij­se­lijke ple­zier­eiland' de rest van hun leven als al die ezels uit het Pinokkio verhaal zich de dood in werken voor koning leeuw. En daarmee voor moeder hyena, die als een leeuw brult van het lachen over zoveel stom­miteit van vader en de kinderen. 
Alleen had ze onze socia­listische Japie Krekel en ons groene eendje Eva Tovervee onderschat. Dankzij de boom der kennis van goed en kwaad waren zij uitgegroeid tot mooie zwanen. Ze geloof­den in recht­vaardig­heid en economisch delen. Samen hielpen zij onze bijna-ezel Pinokkio om een echte jongen met eigen geweten te wor­den. Zodat niet alleen koning leeuw maar ook nog eens al die andere geweten­loze ezels gered zouden kunnen worden uit de hye­na­klau­wen van groeieco­no­men. 
Moeder monstro werd razend. En zoals het een hyena betaamt jankte ze de longen uit haar lijf om al haar hulp­troe­pen te verzamelen. En ja hoor, van alle kanten kwamen ze aangesneld. Koning leeuw zag het allemaal gebeuren. Hij keek naar rechts, naar links en zei met zijn ogen strak op de arbeid van Pinokkio en zijn vrienden gericht: 'och laat toch, dat lukt je toch nooit. Die groeibazen zijn veel te groot en sterk'. Maar dát was tegen het zere been van Pinokkio en zijn vrienden. En zoals het echte zwanen betaamt werkten ze onverdroten door aan hun balans­eco­no­mie.
 
Beleid & Politiek