U bent hier

Familieprogrammeurs

afbeelding van Elze
Her­ha­ling. Het is zo oud als de oer­knal. Al­les is in fe­te her­ha­ling. Een steeds weer­ke­ren­de her­ha­ling van be­we­ging en rust. Van dag en nacht, zon en maan, eb en vloed, zo­mer en win­ter en warm en koud. Er­gens op die her­ha­len­de weg naar nu ont­stond het ge­heu­gen: de her­ken­ning van 'hee, dit heb ik eer­der mee­ge­maakt'. En daar­mee het be­wust­zijn [het komt en gaat]. En de stap naar coör­di­na­tie [eerst komt dit en dan gaat dat]. En se­lec­tie [dit is fijn en dat is niet fijn]. En stu­ring [ik wil dat dit komt en dat gaat]. En ge­au­to­ma­ti­see­r­de re­ge­lin­gen [als ik dit doe komt dat].
 
Die ons ver­vol­gens de cul­tu­re­le ge­woon­te das blijkt om te doen. Een mag­ne­ti­sche strop. Want aan­ge­naam of niet, de her­ha­ling heeft ver­trou­wen ge­wekt ['kijk daar is ie weer'], heeft ons een val­se rust ge­ge­ven ['straks komt ie weer'], heeft ons be­wust­zijn mag­ne­tisch ge­fo­cust op aan­ge­na­me en on­aan­ge­na­me her­ha­lin­gen [als ik dit doe is het aan­ge­naam en als ik dat doe word het on­aan­ge­naam]. Heeft ons een aan­ge­naam­he­den zoe­ken­de, on­aan­ge­naam­he­den ver­mij­den­de rich­ting in­ge­stuurd. En ons zelf­be­stuur daar­mee in aan­ge­na­me en on­aan­ge­na­me her­ha­lin­gen ge­van­gen. He­le­maal (on)­be­wust ge­au­to­ma­t­iseerd.
 
En de se­lec­teur ver­wacht van de be­stuur­der dat die de ge­se­lec­teer­de voor­keur­en in ge­au­to­ma­ti­seer­de her­ha­lin­gen laat vol­gen. En de ge­au­to­ma­ti­seer­de re­ge­lin­gen ver­wach­ten dat de be­stuur­der in­trin­siek zal kie­zen voor aan­ge­name se­lec­ties. Heel aards, maan-­dag in zon-dag uit. Maan-d na maan-d. Zon­ne­jaar na zon­ne­jaar. Ons he­le le­ven lang.... zit­ten we ex­en­triek aan die ex­trin­siek ge­se­lec­teer­de, in­trin­siek be­stuur­de ­au­to­ma­ti­se­rin­gen vast-­ge­mag­neet. Dag, net ont­waakt be­wust­zijn. Dag zelf­be­stuur.
 
Kennis & Vaardigheden