Net als de X staat de Y voor meerdere betekenissen. In de eerste plaats is het de 25e letter uit het huidige Latijnse alfabet, de 20e letter uit het Griekse en de 6e letter uit het Kanaänitische [meestal Fenicische genoemd] en Semitische alfabet. De Y heeft dus een hele reis gemaakt van de 6e plaats in het Semitische alfabet – de bron waar het Kanaänitische, Griekse en Latijnse alfabet op zijn voortgeborduurd – naar de 25e en op één na laatste plaats in het Latijnse alfabet.
Het semitische symbool, een haak, vertoont overeenkomsten met het vrouwelijke geslachtsteken maar dan zonder kruis. Het kruis kwam later, aan het eind van het Semitische alfabet. Symbolisch zou je kunnen zeggen dat de 6e letter en de 22e uit het Semitische alfabet als een vrouwelijk teken bij elkaar horen en samen het vrouwelijk geslacht symboliseren.
Wat de Babyloniërs later hebben gedaan. Die koppelden de Semitische haak met een kruis daaronder aan de liefde en vruchtbaarheid van de vrouw, de planeet venus en de morgenster.
Dat zorgde voor de nodige spraakverwarring, want eeuwen daarna visualiseerde Christus [symbool voor het kruis en kruisdrager] zichzelf als de morgenster, de wortel en het geslacht van David [Op. 22:16] en degene die in het bezit is van de sleutels van de dood en het dodenrijk [Op. 1:18]. Sleutels die de vorm hebben van een Semitische haak. Een haak die ook veel overeenkomsten vertoont met een naald. Wat doet denken aan het gezegde: door het oog van de [haak]naald kruipen en niet in de haak zijn. En de diverse zond(en)vloedverhalen in de wereld.
Bij het Kanaänitische alfabet is het opperhoofd verdwenen. Is het oog van de haak van een halfronde naar een hoekige schaal geëvolueerd. Daar wordt de zuiverheid in een schaal van 1 op X gemeten en de schalen vol goddelijke gramschap [over alle onzuiverheden] over zon, lucht, aarde en mensheid uitgestort, aldus de Openbaringen van Johannes [Op. 15:5-8 + 16:1-21].
De oorspronkeijke haak is gedegradeerd van de zesde letter in het Semitische naar de 19e plaats in het Kanaänitische alfabet. Daar staat het, met een streepje door het oog, voor aap voor de letter Q. Conform het spreekwoord: de splinter in het oog van de ander wel zien maar niet de balk in je eigen oog. Wat je in verband zou kunnen brengen met die goddelijke zond(en)vloed en Kanaän, de kleinzoon van Noach die de zonde(n)bok werd voor de reactie van zijn vader op het gedrag van zijn grootvader, de man die voor de zondvloed rechtvaardig en onberispelijk wandelde naast God maar daarna niet rechtvaardig en onberispelijk meer was.
Want dat krijg je als je geen afstand neemt van narcisten die van machtswellust, beschadigen en anderen tiranniseren een goddelijke gewoonte hebben gemaakt. Als je weet dat gedrag niet in de rechtvaardige haak is maar er het zwijgen toe doet en dat van anderen ook verwacht. Als je net zo zondebokken creëert door een kleinkind te straffen omdat je kind er niet net zo het zwijgen toe deed als jij. Als je je ene kind duidelijk wil maken dat je zijn reactie begrijpt en aanvaart maar je andere kinderen wil belonen om hun zwijgen. Als je dat ene kind net zo uitdaagt om onredelijk te zijn als jij en je voorgeslacht hebben gedaan en die anderen voorspiegelt dat ze redelijk zijn. Kortom, als je gespleten reageert.
Dat is net zo niet in de haak als het ontstaan van de letter Y. De Y die staat voor Y-chromosoom. Een kort mannelijk geslachtschromosoom dat zich heeft gespecialiseerd in de overdracht van mannelijke kenmerken. Kenmerken die de Babyloniërs planetair in beeld hebben gebracht als een oorlogszuchtig vernielende en de pest veroorzakende mars-man, vergelijkbaar met de verschroeiende middagzon. Die ze voor aap zetten door daar een geslachtsteken van te maken in de vorm van de Kanaänitische Q een kwartslag naar boven gedraaid met de Kanaänitische A van de os er als een schuine pijl-hoed bovenop. Als schuinsmarcheerder.
Want dat krijg je met mannen die suggereren dat het in de haak is om - in tegenstelling tot het X-chromosoom - alles wat niet met de geslachtsbepaling te maken heeft uit te wissen en dat verdedigen als efficiëntie. Die zijn vergelijkbaar aan de X, staan daar chromosomisch naast omdat dat de weg van de minste weerstand is om van hun zond(en)vloed af te komen en suggereren vervolgens dat de X zondebokken beesten zijn waar je de baas over moet spelen, en als dat niet lukt moet uitroeien.
Die gebruiken een verticale y-as als tegenhanger van de horizontale x-as en duiden het snijpunt als de oorsprong aan. De oorsprong van nieuwe Xjes en Ytjes. Waar ze vervolgens vergelijkingen op los laten hoe makkelijk ze te geleiden zijn. En wat hun geleidingsvermogen is. Hoe makkelijk ze doen wat de Y-leider wil, hoe makkelijk ze zijn om te vormen tot zondebokken en hoe makkelijk ze zich als een lam naar de slachtbank laten leiden.