U bent hier

2.3.4. Educatiemethode

afbeelding van Elze
Het huidige basis, middel en hogere educatiestelsel wordt per direct vervangen door een we­ten­schappelijk edu­ca­tie-op-maat stelsel voor iedere leeftijd en niveau, van piepjong tot hoog­be­jaard, ana­loog aan het ge­dach­ten­goed van Maria Mon­tes­sori. 

Kinderen en volwassenen worden in kleine groepjes gerangschikt op basis van voorkeur, inte­resse, sa­men­wer­kings­projecten en niveau. Hoog, doorsnee en laag be­gaaf­den en leeftijd lo­pen net zo door elkaar als in een ge­zin. 

Op voorwaarden van jezelf en anderen, nu én in de toekomst, niet beschadigen krijgt ieder individu, zowel thuis, op school, in ont­plooi­ingscentra en el­ders vanaf de ge­boor­te de ge­legenheid om op eigen wijze 'explore­rend on­der­zoek' te doen, ei­gen interesses te ont­dek­ken en te organ­iseren en daarmee activiteiten te on­der­nemen en een ei­gen mening en identiteit te vormen.

Ouders, leerkrachten, zorgverleners en andere educators zijn niet meer dan ob­ser­ve­ren­de en coachen­de be­ge­leiders die vol­doende ruimte, informatie en kennis­mid­delen aan­rei­ken, en oog hou­den op niet bescha­di­gen van zichzelf en anderen. Zij observeren de interesses en kennis van het kind of de vol­was­se­ne en bieden hen het ma­te­riaal aan wat daarbij hoort. Het is aan het kind of de vol­was­se­ne of het daar gehoor aan geeft of niet. Zij grijpen met redelijke ar­gu­men­ten en uitleg in als iemand zichzelf of anderen mentaal, fysiek of an­ders­zins beschadigt. Bij­voor­beeld 'omdat anderen niet doen wat de persoon in kwestie wil'. Of manipulatief mis­bruik maken van het slim­mer of dommer zijn dan anderen. Bijvoorbeeld 'omdat anderen of zijzelf dat toch niet be­grijpen'. Of niet willen be­grij­pen want inzicht biedt niet alleen perspectieven maar brengt ook ver­ant­woor­de­lijk­heid met zich mee.

Anderen dwingen tot conformeren en com­pro­mis­sen sluiten is anderen, op ba­sis van egoïstische 'logica', veelal met troyaanse middelen, ma­ni­pu­le­rend dwin­gen om jouw wil [al dan niet ondersteund of gepusht door an­de­ren] te vol­gen. Een van die troyaanse mid­de­len is an­deren een schuld­gevoel aan­pra­ten en bedreigen met van alles en nog wat als ze niet doen wat jij wil, dan wel jij en anderen willen. Dit is identiteit-be­scha­di­gend en dus ontoelaat­baar en moet met re­de­lijke ar­gu­men­ten en voor­beel­den aan ban­den worden gelegd. Zowel ten aanzien van
  1. vol­was­senen naar kinderen,
  2. leiders naar burgers, medewerkers, leerlingen, familieleden en groepsleden,
  3. kinderen naar vol­was­se­nen,
  4. burgers, medewerkers, leerlingen, familieleden en groepsleden naar leiders,
  5. tussen leiders, volwassenen, burgers, medewerkers, leerlingen, familieleden, groepsleden en kinderen on­der­ling.
  6. van de ene groep en cultuur naar de andere.
Extrinsieke verwachtingen, eisen en toetsen kunnen de intrinsieke verwachtingen en motivatie ondermijnen. Vooral tij­dens de opbouw van het intrin­sieke bewustzijn, verwachtingen en motivatie ont­wik­ke­ling is voorzichtigheid ge­bo­den. Ook in latere levensfasen blijkt hoezeer extrinsieke [cul­tuur]ver­wach­tin­gen de intrinsieke alsnog kunnen over­woe­ke­ren en ondermijnen. 
 
Kinderen onderzoeken en testen zichzelf van nature voortdurend en laten dat vervolgens aan anderen zien [kijk eens wat ik kan....]. Dit proces wordt gestimuleerd, door kin­de­ren van jongs af aan zich­zelf opdrachten te laten formuleren [nou wil ik......] en dat zelf te la­ten uitvoeren en be­oor­de­len [of en wat is er goed en wat niet]. En als alles goed is zichzelf te la­ten belonen, bijvoorbeeld met een zelf­ge­maakt 'diploma'. Als ze dat willen [of daaraan toe zijn], kunnen ze onder toeziend oog van anderen en/of leerkracht, anderen la­ten ­oor­delen [al dan niet met een 'di­plo­ma']. En..., daar­over in discussie te leren gaan [waar is het kind het mee eens is en waar niet]. Dit proces van zelf­on­der­zoek vormt de basis voor de rest van hun leven. Volwassenen die dit proces in de jeugd niet ont­wik­keld hebben dan wel niet goed geleerd hebben, worden naar wens begeleid en gecoached om dit proces alsnog onder de knie te krijgen.  
 
Het proces van zelfonder­zoek wordt voortdurend uitgebreid met een steeds we­ten­schap­pe­lij­ker aan­pak, compleet met hypothese, observerend, proef­on­der­vinderlijk, en concluderend onderzoek, en ver­slaglegging en presentatie.