U bent hier
4.4.3. Rechtshandhaving
Degenen die anderen letterlijk en/of figuurlijk, individueel, intellectueel, economisch, beleidsmatig, dan wel op het gebied van communicatie, contacten, activiteiten, samenwerking en/of anderszins belemmeren, saboteren ofbeschadigen, weten of willen niet [werkelijk] weten wat goed en kwaad is, wat beschadigen en niet beschadigen is. Zij hebben van beschadigen een gewoonte gemaakt.
Ofwel omdat ze dat familiair en/of cultureel met de paplepel ingegoten hebben gekregen,
ofwel omdat ze alles mochten, ook al was het beschadigend
ofwel omdat ze anderen uit concurrentiemotieven willen laten zien wie de sterkste is,
ofwel omdat 'iedereen' het doet,
ofwel uit wraak, omdat het hun is aangedaan,
ofwel om anderen [familiair, intellectueel, economisch, politiek, religieus of anderszins] 'een lesje te leren'.
Om te voorkomen dat ze opnieuw anderen beschadigen zullen zij [alsnog] moeten leren wat beschadigen inhoudt, wat de gevolgen zijn voor anderen en henzelf en waarom ze anderen beschadigen. Want alleen zo kunnen ze intrinsiek de keuze maken of ze daarmee door willen blijven gaan of niet. De rechter legt daartoe passende maatregelen op.
Degenen die steeds weer in beschadigend gedrag vervallen [omdat ze het niet kunnen laten, ze dat niet erg en/of leuk vinden, ze niet beschadigen onzin vinden, of als hun cultuur of religie zien] worden ermee geconfronteerd dat ze zich volgens de humanistische norm beestachtig opstellen en daarmee, net als de dierenwereld, thuis horen in een vergelijkbare groep die net zo handelt als zij. In een vergelijkbaar gebied [zodat ze de niet-beschadigers niet kunnen beschadigen]. Zij worden in een voor hen passend gebied geplaatst, ver verwijderd van de niet-beschadigende wereld. Bij voorkeur op een goed afgegrensd eiland, dan wel een ver afgelegen, goed afgegrensd gebied.
Degenen die [alsnog] eieren voor hun geld kiezen [bijvoorbeeld omdat ze niet door andere beschadigers beschadigd willen worden] krijgen de kans om in een gesloten instituut [gevangenis/gebied] een leertraject te volgen. Zij zijn weer vrij als ze het leertraject met goed gevolg hebben afgesloten.
Degenen die in een gesloten instituut [gevangenis/gebied] zitten volgen een leertraject waarin zij enerzijds via films en spelanimaties geconfronteerd worden met de gevolgen van hun daden voor anderen en anderzijds – in spelachtige settings – hulp moeten bieden aan anderen. Daarnaast krijgen zij theoretische en praktische scholing in
op niet beschadigende wijze redelijke en rechtvaardige grenzen stellen aan zichzelf en anderen,
rekening houden met de redelijke en rechtvaardige grenzen van zichzelf en anderen,
op zichzelf en anderen niet beschadigende wijze leren omgaan met al diegenen die, net als zij, anderen op mentaal, fysiek, economisch en/of culturele wijze gewelddadig benaderen [ook weer in spelvorm] en een eigen humane identiteit ontwikkelen.
Pas als dit traject met goed gevolg is afgelegd en zij [ook in de praktijk] bewezen hebben dat zij zichzelf en anderen mentaal, fysiek of anderszins niet beschadigen, zijn zij [met inachtneming van de gevoeligheden en het wantrouwen die hun oude gedrag bij anderen heeft opgewekt] vrij om te gaan en staan waar ze willen.