Om de maatschappij te laten draaien moeten er allerlei taken worden verricht. Net als thuis zijn ook deze taken niet altijd even leuk of interessant. Daar het – net als thuis – onrechtvaardig en beschadigend is om de minder leuke klussen aan anderen over te laten, worden ook de maatschappelijke taken zoveel mogelijk gelijk verdeeld; zoveel mogelijk op basis van interesse, capaciteiten en verantwoordelijkheidsbesef.
Voor een aangenaam leven zonder ongezonde stress is een goede balans tussen werk, zorg en individuele ontplooiing vereist. Om die reden wordt het werken in deeltijd zoveel mogelijk bevorderd. Werkzaamheden worden zoveel mogelijk in deeltijdfuncties geregeld. Waar maatschappelijk noodzakelijk of gewenst kan men – al dan niet tijdelijk – meer werken.
Iedereen heeft recht op minimaal 2 dagen per week werk. Waar mogelijk prettig en bij de wensen en capaciteiten passend werk.
Werkzaamheden kunnen worden verricht tegen betaling van standaard geld of vrijwilligersgeld. Standaard geld is dat geld dat gangbaar in omloop is [euro's, dollars, etc.]. Vrijwilligersgeld is een vergelijkbaar systeem dat dezelfde waarde heeft als de euro.
Tijdelijke of vaste werkzaamheden worden op voorwaarde van niet beschadigen van zichzelf en anderen, schriftelijk en/of mondeling vastgelegd en/of afgesproken en uitbetaald in standaardgeld of vrijwilligersgeld.
Volwassenen worden economisch gezien als zelfstandigen zonder personeel. Voor alle werkzaamheden [op wereldniveau] geldt hetzelfde minimum uurloon van €15, – per uur. Bij twee dagen werken op basis van een uurloon van € 15,-- per uur verdiend men € 240,-- per week. Dit is [op basis van 50 weken] € 12000,-- per jaar. Samen met het basis-inkomen`is dit een inkomen van € 24000,--. Samen met een dito werkende partner wordt dit een gezamenlijk inkomen van € 48000,--.