U bent hier

4.3. Rechterlijke macht

afbeelding van Elze
Uitgangspunt: 

Een zichzelf en anderen niet beschadigende samenleving is het fundament van een he­te­ro­geen hu­ma­ne we­reld/­maat­schap­pij. De rech­ter­lij­ke macht ziet – op grond van de basisirechten keuzerecht, zelf­be­schik­kings­recht, par­ti­ci­pa­tierecht, spreek­recht, iden­ti­teits­recht, groeps­recht, in­for­ma­tie­recht en be­scher­mings­recht – toe op een hu­maan recht­vaar­dige uitvoering daarvan. 

afbeelding van Elze

4.3.1. Politiek Recht

Politiek Recht:  Hoogste onderdeel van de rechterlijke macht. Bestaat uit opperrechters die zich be­zig hou­den met het toetsen van de recht­ma­tig­heid van politieke be­slissingen conform de grond­rech­ten. Het or­gaan ver­vangt de huidige Eerste Kamer, dan wel Senaat of Hogerhuis.

Opperrechters worden door de rechterlijke macht geselecteerd op basis van deskundigheid. Hierna wordt binnen de rechterlijke macht, door mid­del van een digitaal re­fe­ren­dum in enquetevorm, een voor­keur uit­ge­spro­ken. Op grond van deze twee uitslagen vindt digitaal een parlementair referendum in en­que­tevorm plaats in alle parlementenDe uitslagen van beide referenda worden mee­ge­no­men in de twee­de selectie. De uitslag hiervan wordt voorgelegd aan een spe­ci­aal daar­voor in het leven ge­roe­pen af­vaar­di­ging van juridische ver­te­gen­woor­di­gers van diverse ge­re­nom­meer­de men­sen­rech­ten­or­ga­ni­sa­ties. Deze fiat­te­ren dan wel verwerpen met een twee­der­de meer­der­heid op schriftelijke wijze de tweede selectie met toevoeging van de noodzakelijke ar­gu­men­ten. Op basis hiervan volgt de de­finitieve keuze en aan­stel­ling. Bij ver­wer­ping volgt er een nieuwe selectie die opnieuw via een digitaal re­fe­ren­dum in en­quetevorm, wordt voorgelegd aan de rechterlijke macht. Hierna volgt op­nieuw een tweede selectie die opnieuw wordt voorgelegd aan de juridische ver­te­gen­woor­di­gers van de diverse ge­re­nom­meer­de men­sen­rech­ten­or­ga­ni­sa­ties. Mocht deze dit opnieuw afwijzen, dan neemt de be­stu­ren­de macht [uit­voe­ren­de macht] van de VN, na overleg met de Rechterlijke Macht en de juridische ver­te­gen­woor­di­gers van de diverse ge­re­nom­meer­de men­sen­rech­ten­or­ga­ni­sa­ties, op basis van twee­der­de meer­der­heid, de uit­ein­de­lij­ke beslissing over de aanstelling. 

Het Politieke Recht toetst alle regelgeving en handelwijzes conform de grondrechten. Niet alleen van de Wetgevende en Besturende Macht [uitvoerende macht], maar ook van de Ondersteunende Macht [amb­te­naren en andere dienstverleners]. 

Het Politieke Recht toetst en ad­vi­seert gevraagd en ongevraagd zowel parlementen, als par­le­ments­le­den en overige politici.

Ook burgers kunnen met een het politiek recht betreffende klacht bij het Politiek Recht terecht.

afbeelding van Elze

4.3.2. Rechtsstaat

De wereld-maatschappij, zoals righttosay die voorstaat, is een rechtsstaat. Dat wil zeggen:

De Rechterlijke Macht heeft het hoogste gezag. Het Politiek Recht, zoals geformuleerd in 4.3.1 vormt daarvan het hoog­ste orgaan.

Het uitgangspunt, zoals ge­for­mu­leerd in 4.2.3-1a, te weten: jezelf en an­deren niet, dan wel - in het kader van zelf­be­scher­ming en elkaar beschermen - zo min mogelijk be­scha­di­gen, alsmede de basisrechten, zoals ge­for­mu­leerd in 4.2.1, vormen het fundament van de rechtsstaat waar ie­der­een aanspraak op kan maken.

Ieder individu wordt als gelijkwaardig beschouwd, dwz. ieder individu is van gelijke waarde maar niet gelijk.

De vele in­di­vi­du­en gezamenlijk vormen een heterogeen gezelschap die gelijke kansen krijgen, die ze ieder op ei­gen wijze kun­nen invullen, op voorwaarde van jezelf en anderen niet be­scha­di­gen.

Ieder individu krijgt van de wieg tot het graf de gelegenheid zijn/haar eigen ontwikkelingspad en ont­wik­ke­lings­tra­ject in zijn/haar zelf gekozen tempo te volgen.

Individuen worden als zelfgekozen identiteiten beschouwd die zijzelf naar believen kunnen wijzigen. Ook de naam­ge­ving kan – na overleg met de rechterlijke macht – worden gewijzigd.

De privacy van de identiteit gaat – zoveel als mogelijk – voor die van rechtshandhaving.

De rechtshandhaving respecteert de basisprincipes en wordt – zoveel als mogelijk – zonder geweld uit­ge­voerd.

afbeelding van Elze

4.3.3. Rechtsregels

De rechterlijke macht is voor iedereen gratis toegankelijk, in­clu­sief de noodzakelijke on­der­steu­ning.  

Bij verdenkingen van strafbare feiten wordt uiterst zorgvuldig rekening gehouden met het recht op zeg­gen­schap over eigen leven en – als gevolg daarvan – het recht op privacy en het recht om eigen keuzes te ma­ken.   

Gerechtelijke procedures wor­den, afhankelijk van de kwestie, zo spoedig en zo veel als mogelijk, volgens vas­te ter­mij­nen, af­ge­handeld, conform de tot dan toe beschikbare feiten. Het – al dan niet opzettelijk – niet of te laat aan­le­ve­ren van de nood­za­ke­lij­ke in­formatie van deze of gene, dan wel het ontbreken ervan, wordt in de afweging mee­genomen. Ver­volg pro­ce­du­res op grond van nieuwe informatie blijven ten allen tijde mo­ge­lijk. Met andere woorden, vrij­spraak wegens gebrek aan bewijs, onvoldoende informatie of procedurefouten zijn dus een mo­ment­op­na­me. Bewuste sabotage en vertraging van de rechtsgang is strafbaar. 

Er bestaat geen ver­ja­rings­ter­mijn voor fouten en misdaden.

Er geldt een plicht om de waarheid te vertellen. Het niet naleven daarvan wordt – zo no­dig achteraf – in de straf­maat meegenomen. Alleen in uitzonderlijke gevallen en situaties, daar waar het de rechts­be­scher­ming van gro­te groe­pen mensen betreft – mits geen be­scha­di­gen­de doel­ein­den van deze groepen – mag hiervan wor­den af­ge­we­ken. Argument hiervoor is dat het vertellen van de waarheid ook voor de per­soon in kwestie uiteindelijk beter is dan het korte termijn 'voordeel' wat de leugen oplevert. Immers, de rest van het leven in­trin­siek moeten leven met een leugen is zowel schadelijk voor de eigen identiteit als dat van an­de­ren. Met deze maatregel neem het recht zowel de identitiet van de persoon inkwestie, als dat van anderen in be­scher­ming.  

Het – al dan niet collectief – zwijgen na het zien van beschadigingen, familiaire, educatieve, we­ten­schap­pe­lij­ke, be­drijfs­matige, eco­no­mische, beleidsmatige, politieke, culturele en maatschappelijke, dan wel groeps­ge­bon­den pes­te­rijen en an­de­ren misstanden, en misdaden, is strafbaar en wordt op gepaste wijze in de straf­maat ver­dis­con­teerd. NB: Re­li­gie en andere geloofsovertuigingen wordt als een cultuur beschouwd. 

Zowel voor degenen die op basis van de waar­heid vertellen en 'klokkenluiden', maatschappelijk nadelige con­se­quen­ties hebben opgedaan, als voor degenen die op basis van verkeerde informatie of procedures on­te­recht heb­ben vastgezeten, wordt een versnelde pro­ce­dure in gang gezet. Zij hebben recht op mentale en maat­schap­pe­lijke bij­stand en eco­no­mische scha­de­loos­stel­ling.

De duur van een door de rech­ter opgelegde straf kan niet worden verkort wegens goed ge­drag, mentale of fysieke ge­zond­heid of om an­de­re redenen. Wel worden zo nodig aangepaste maatregelen genomenn en kan een nieuwe ge­rech­telijke pro­ce­du­re wor­den ge­start.

afbeelding van Elze

4.3.4. Rechtshistorische Macht

Het 'goddelijke' brein:  de ho­mo sa­piens die de wijsheid en de aardbol, met alles wat daarin en daarop is, in pacht meent te hebben. Heeft zich­zelf ge­de­fi­ni­eerd als een wijs man/­mens [zie wikipedia.nl]. Als het conformistische evenbeeld van een 'goddelijk fa­rao­ti­sche [lees: psychotische] en­ti­teit' die heerst over alles wat leeft [zie bijbel, genesis 1:26-31]. Een pa­triarchisch en ­ma­triarchisch manmens dat sug­ge­reert na te [kunnen] den­ken, ver­stand heeft. Vraag is echter, ver­stand van wat? Heden en ver­leden tonen aan dat de sa­piemens vooral 'ver­stand' heeft van narcistisch do­mi­ne­ren.... van iedereen die zich­zelf, en dus an­ders is; dan wel niet kri­tiek­loos, goed­gelovig, ge­hyp­no­ti­seerd en ge­her­sen­spoeld naar de ge­we­ten­lo­ze pijpen danst van de groot­ste mens­aap: de homo sapiens die de meeste machts­mid­de­len tot zijn/haar be­schik­king heeft om zich­zelf, met hulp van soortgenoten, egoïstisch toe te eigenen wat de nar­cist-­en-­con­for­mist goed­dunkt. Die niet wil weten wat de groot­ste aap wil vergeten. Van....

Sapiens interbrain-circuit

  1. Familie  narcistisch be­scha­digen via her­sen­ge­bied dorsal thalamus [= o.m. hersentaak: sensorisch in­ter­pre­te­ren],

  2. Onderwijs  ego-lis­tisch [het ego-listig] onderdrukken [t.b.v. DE nar­cist-­en-­fa­mi­lie] via her­sen­ge­bied for­matio reticularis [= o.m. her­sen­taak: mate van be­wust­zijn],

  3. Bedrijfsleven  sadistisch transformeren en conformeren via hersengebied insula-putamen [= o.m. her­sen­taak: haat­circuit],

  4. Politiek  treiterend indoctrineren en ter­ro­ris­tisch vernietigen via hersengebied gyrus cin­gu­li–­pre­­cu­neus [= o.m. her­sen­taak: zelf-be­wust­zijn – op­stel­ling – epi­sodisch ge­heu­gen].

.... Onder het voorhistorische dekmantel / motto dat tot op de dag van vandaag opgeld doet: 'je bent pas een echte sapiens vrouw of vent, als je om strategische redenen [als familie-maatschappelijk overleven en/of egoïsme] openlijk conformistisch en sneaky een tweedracht zaaiende en egoïsten paaiende rattenvanger bent'.

Narcist-en-familie:  Van narcist tot psy­cho­paat blijkt maar een kleine stap, klei­ner dan me­nig man/­mens 'denkt'. Uit de fa­mi­lie­his­to­rie blijkt dat de ho­mo sa­piens de narcistische man­/mens tot god­de­lijk goed heeft ver­he­ven. Tot een "Über-­Ich" om met Sigmund Freud te spreken [zie wikipedia], waar ie­der­een zich ge­we­ten­loos aan dient te on­der­wer­pen. Hoezo den­ken? Hoezo wijs? In het land van de struisvogel blin­den is de nar­cist eenoog koning. De ho­mo ­sa­piens blijkt vooral 'mees­ter' te zijn in het na-­a­pen. In het dicteren dat je geen con­flict mag aan­gaan met de groot­ste-narcist-en-groep. Dat je niet al­leen vrij­wil­lig jouw wil moet on­der­wer­pen aan die van de groot­ste narcist uit de sa­piens-­fa­mi­lie, maar ook de grens tussen jouw wil en in­ter­pre­ta­ties en daaruit voortvloeiende denk­beel­den en die van de grootste narcist-en-groep moet op­heffen. Op­dat de wil, in­ter­pre­ta­ties en daaruit voortvloeiende denkbeelden van de grootste narcist-­en-­familie, op verduiveld 'goddelijke' wijze, sneaky in jouw brein kan rond­spoken. En daarmee die van jouw troyaans be­scha­di­gen en uitroeien en die van de groot­ste na-­aap uit de mens­aap­historie viraal in­stal­le­ren.

Gewetenloosheid:  Zolang 'Ich' [zie S. Freud wikipedia] niet wil 'we­ten'... waar­om je niet van de boom der kennis van goed en kwaad mag of wil eten, zolang ie­der­een wil vergeten dat ge­wet­en­loos­heid de ge­ne­ti­sche en me­me­ti­sche ba­sis­waar­de is van de homo sapiens [zie memetica wikipedia], blijft mis­daad de prag­matisch ge­re­gle­men­teer­de norm... van de grootste narcist-­en-­groep. Blijft de man/mens de on­ge­rem­de heb­zucht van ge­we­ten­lo­ze heersers con­for­mis­tisch to­le­re­ren en god­delijk sapiens honoreren, en iedereen die zich op humaan-recht­vaar­dige wijze daar­van dis­tantieert, met ver­dui­veld veel manipulatie, intimidatie, on­der­druk­king, her­sen­spoe­ling en andere vormen van men­taal en fysiek ge­weld, een 'goddelijk' sapiens schuld­ge­voel aan­sme­ren.

Zelf-vernietiging:  De homo sapiens blijkt troyaans en openlijk, op nonverbale en verbale wijze, mentaal en fy­siek zo­wel op in­di­vi­du­eel als op maatschappelijk niveau, de per­fec­te moordenaar van het zelf te zijn. De moordenaar van het 'Es' het kind in onszelf, om met S. Freud en T. A. Harris te spreken. [zie wikipedia.en]. in staat tot mas­sa­le nar­cis­me- en con­for­mis­me­vor­ming. Tot an­deren' aanzetten'.. tot 'vrij­willig' geen conflict aangaan met de denk­beel­den van de groot­ste narcist-en-groep. Hij/zij krijgt anderen zo­ver dat ze zich vrij­wil­lig masochistisch la­ten be­scha­digen: vrijwillig hun wil, denkbeelden en doen en laten – hun identiteit - ten grave dragen, en vrij­willig andere mensen en die­ren sa­dis­tisch dwin­gen om hetzelfde te doen. Hij/zij heeft er een sa­do­ma­so­chis­tisch ge­woon­te­recht van gemaakt om naar 'eigen' be­lieven alles en iedereen om zich heen te ver­ne­de­ren en te ver­nie­ti­gen, in­clu­sief het eigen/aard­se voort­be­staan en ontsteekt in kin­der­lij­ke ra­zer­nij als daar een recht­vaar­dig stokje voor ge­sto­ken wordt. Als hem/haar het recht om zichzelf en anderen te be­scha­digen, recht­vaar­dig ont­no­men wordt.

Gewoonterecht:  Samengevat, sapiens cultuur bestaat uit

  1. eicellerig verzamelende narcisten-moeders, zaadcellerig jagende conformisten-vaders, en naar hun zy­go­ti­sche beeld ge­schapen kind-slaven,

  2. een dictatoriaal gecreëerd gewoonterecht / cultuur die in een memetische code is vast­ge­legd, [dwz. de nar­cis­tisch-conformistische denk­beel­den van de homo sapiens worden cul­tu­reel van generatie op ge­ne­ra­tie dic­ta­to­riaal over­ge­dra­gen, als ware het een genetische code],

  3. een mythisch 'geloof' in de superioriteit van de eigen soorten groep waar van generatie op generatie op con­for­mis­tische wijze narcistisch gestalte aan gegeven wordt en

  4. narcisten kopïerende zwakkelingen, oftewel des duivelse conformisten die

    • niet met de waarheid over zichzelf en soortgenoten overweg willen / kunnen,

    • niet op redelijke en rechtvaardige wijze met zichzelf en anderen om willen en/of kunnen gaan.

    • stelselmatig eigen schuld in de schoenen van anderen proberen te schuiven en

    • alleen op gewelddadige wijze, door openlijk en/of sneaky te concurreren, anderen te ma­ni­pu­le­ren, in­ti­mideren, sa­bo­te­ren en/of liquideren, als beste uit de bus kunnen komen.

De zwakste schakel:  Een ge­ë­vo­lu­eer­de familie is zo recht­vaar­dig als het on­recht­vaar­dig­ste fa­mi­lielid. Het na-­a­pen van de narcistische denk­beel­den, egoïstische voorwaarden, conformistische gedragscodes en sa­do­ma­so­chis­ti­sche gewoontes van de zichzelf wijs man/mens noemende homo sapiens blijkt de zwakste scha­kel te zijn in de evolutie van de mens. En zolang leden van de sapiensfamilie 'op de­mo­cra­ti­sche wijze' ex­t­rin­siek blij­ven kie­zen voor [het na-­a­pen van en con­for­me­ren aan] de groot­ste ego­ïst uit de fa­mi­lie/­groep, blijft dat zo, van ge­ne­ra­tie op ge­ne­ra­tie.

Samenhang: Het een kan niet zonder het ander.

  1. Zonder rechtvaardig hoofd-pro­gram­ma [VN] geen recht­vaar­dig lichaams-­pro­ces-sor [we­reld­de­len/staten].

  2. Zon­der recht­vaar­di­ge lichaams-­pro­ces-sor [werelddelen/staten] geen recht­vaar­di­ge be­stuurs-­le­den [landen/deel­sta­ten].

  3. Zon­der recht­vaar­di­ge be­stuurs-­le­den [landen / deel­sta­ten], geen recht­vaar­dige samenwerking [re­gio”s/­stads­sta­ten].

  4. Zonder recht­vaar­dige samenwerking [re­gi­o”s/­stads­sta­ten], geen recht­vaardi­ge samenleving [inwoners/fa­mi­lie­le­den].

  5. Zonder recht­vaardi­ge samenleving [inwoners/fa­mi­lie­le­den], geen rechtvaardig hoofd-pro­gram­ma [VN].

Het fundament:  Als we van de historie een redelijk ge­aard fun­da­ment willen maken, zullen we moeten we­ten wat goed en fout was. Wat jezelf en/of anderen be­scha­di­gend en wat niet. En waarom. Zullen we moeten we­ten wat en wie rechtvaardig op­bou­wend was en wat en wie niet. En in welke mate. En tot welk niveau. Zullen we op da­ge­lijk­se basis moeten te­rug­blik­ken in hoeverre we in­di­vi­du­eel, col­lec­tief en cul­tu­reel op jezelf en anderen niet be­scha­di­gende wijze hebben ge­re­a­geerd en ge­func­tio­neerd. En nagaan hoe en in welke mate we dat moeten en kunnen bij­stel­len. Want een recht­vaar­di­ge his­to­rie is op­ge­bouwd uit een stevig fun­da­ment van lo­gi­ca en re­de­lijk­heid. Een fun­dament waar een he­den­daag­se en toe­kom­sti­ge iden­ti­teit op terug kan vallen, in geval het uit de koers geraakt mocht zijn. Maar een on­recht­vaar­di­ge historie bestaat uit het zie­ke­lij­ke fun­da­ment van aan­bid­ding van nar­cist­en, ver­heer­lij­king van con­for­mis­ten en in­sti­tu­tio­na­li­se­ring, au­to­ma­ti­se­ring en cul­ti­ve­ring van slavernij. Of­te­wel in­sti­tu­tio­na­li­se­ring van nar­cis­ten-­moe­ders, au­to­ma­ti­se­ring van con­for­mis­ten-va­ders en cultivering van kind-sla­ven. Daar valt geen recht­vaar­di­ge identiteit op te bouwen. Die historie zullen we eerst moeten herzien en her­stel­len. De zieke delen eruit en gezonde delen erin. Pas dan hebben we historisch alsnog een stevig fun­da­ment voor de opbouw van een recht-­ge­aar­de we­reld-­iden­ti­teit.

Onderdeel: