Kunst heeft een evenwicht herstellende en bindende functie in individu en maatschappij. Om ieder individu - op voorwaarde van niet beschadigen van zichzelf en anderen - de kans te geven om kunstzinnig te evalueren, corrigeren, evolueren en stabiliseren, krijgt kunst en cultuur wekelijks een economisch gedeelde plaats en tijdsinvulling.
Kunstzinnig bezig zijn is zowel persoonlijk als maatschappelijk van onschatbare waarde. Kunst is de brug tussen mentale [sensorische] en fysieke [motorische] werkzaamheden. Kunst combineert op creatieve wijze zintuigen [geest] en materialen [lichaam]. Het maakt de zintuigen alert, het denkvermogen beschouwend en het lichaam relaxt actief. Daarom is creatief bezig zijn een onmisbare schakel tussen mentale en fysieke bezigheden. Geestelijke, creatieve en lichamelijke bezigheden vormen de drie dimensies: 'ik wi'l – mentaal, 'ik kan' – creatief en 'ik doe' – fysiek, gezamenlijk vertegenwoordigd als de drie-eenheid 'ik ben'.... de vierde dimensie.
Om kunst en cultuur de plaats te geven die het verdient, komen er twee dagen per week beschikbaar om kunst en cultuur op eigen wijze gestalte te geven. Op deze manier kunnen zes dagen economisch worden gevuld, te weten, twee dagen denkwerk, twee dagen creatief werk en twee dagen handwerk. Op de zevende dag kan men deze drie-eenheid in alle rust filosofisch integreren.
Contacten, informatie en cursussen, samenwerking en creaties worden integraal gereguleerd
Op VN/overheid niveau worden de diverse kunstvormen en creaties in diverse lokaties geintegreerd en gestructureerd.
Cultuur is een door individuen en groepen gecreëerde verzameling regels en gewoontes die tot uiting komt in dagindelingen, vormgeving, bezigheden en creaties. Ieder mens heeft recht op zijn of haar eigen regels en gewoontes mits deze niet beschadigend zijn voor zichzelf en anderen.
Het culturele erfgoed maakt de leef- en zienswijze en creaties van mensen uit het verleden zichtbaar. Het culturele erfgoed is van historische waarde waar men zorgvuldig mee om dient te gaan. Het geeft het nageslacht inzicht in de denkwijzen, valkuilen en overleveringen uit het verleden en een schat aan creaties.
Het gevaar van regels en gewoontes is dat ze de neiging hebben een eigen leven te gaan leiden. Wat eerst rust en orde gaf wordt dwangmatig en dictatoriaal. Dan blijkt het niet meer de mens die de regels en gewoontes creëert en dirigeert maar omgekeerd: de mens wordt gecreëerd en gedirigeerd dankzij regels en gewoontes. Om te voorkomen dat de mens het slachtoffer wordt van zijn of haar eigen creaties, is waakzaamheid geboden. Regels en gewoontes zijn persoons- en tijdsgebonden en moeten voortdurend worden herzien, herijkt en her-afgestemd op de regels en gewoontes van anderen. Het zelfbeschikkingsrecht geeft ieder mens de vrijheid om – op voorwaarde van zichzelf en anderen niet beschadigen - zijn of haar regels en gewoontes te creëren. Het zelfbeschikkingrecht gaat ten allen tijde voor het instandhouden van culturele tradities. Hieruit volgt dat anderen relationeel, intellectueel, economisch of cultureel manipuleren, intimideren, hersenspoelen of dwingen om leefstijlen en zienswijzes uit verleden en/of heden over te nemen beschadigend is voor de keuzevrijheid van ieder mens en dus ontoelaatbaar.
De VN/overheid is de door burgers aangewezen verantwoordelijke om ervoor zorg te dragen dat de regels en gewoontes van individuen en culturen geen robotesk duveltje uit eigen denkdoos oplevert. Zij zal erop toezien dat regels en gewoontes zowel op korte als op lange termijn individuen en groepen geen schade berokkenen. De burgers zijn de aangewezenen om erop toe te zien dat de regels en gewoontes van de VN/overheid en/of anderen geen schade berokkenen en de VN/overheid en elkaar erop te wijzen als dat wel gebeurt.