De aanleiding

We draaien er voortdurend omheen. Dag-in-dag-uit, maand-in-maand-uit, jaar-in-jaar-uit. Het zwarte gat. Het zwarte gat van depressie als we onze ener­gie [weer eens] niet goed hebben verdeeld.

• Als we in de val­kuil zijn ge­trapt van onbalans tussen intrinsieke en extrinsieke keu­zes, afstemming, ac­ti­viteiten en gewoontes.
• Als we twee kwaadaardige 'he­ren' willen die­nen: een nar­cistische en een con­for­mis­tische. Een sadistische en een maso­chis­ti­sche. Een manische en een de­pres­sieve.
• Als we ons heb­ben laten ver­lei­den tot nar­cis­ti­sche rond­jes om onszelf, zonder rekening te hou­den met de rest, en/of, nog er­ger, de rest ge­welddadig naar on­ze voor­keu­ren pro­beren te ­zet­ten.
• Als we ons [voor de zoveelste keer] heb­ben ge­con­for­meerd aan de voor­keuren van familie en anderen en die van ons­zelf heb­ben ver­don­ke­re­maand of over­boord ge­gooid.
• Als we [voor de zo­veel­ste keer] niet ge­ke­ken heb­ben of wij en anderen wel ver­ant­woord be­zig zijn, maar ge­woon-­te-ge­trouw zijn door­gegaan met de ge­woon­tes van onzelf en de rest van de fa­mi­lie in egoïs­tische [groeps]­stand hou­den.
• Als we [voor de zo­veelste keer] geen in­di­vi­du­ele ­plan­nen in wer­king hebben ge­zet om fou­te rou­tes te cor­ri­ge­ren en goe­de wegen uit te stip­pe­len en te be­wan­de­len.

Leven is balanceren. Is voortdurend bepalen wat wij willen, wat anderen wil­len en zoeken naar mo­ge­lijk­heden om die twee rechtvaardig op el­kaar af te stem­men. Alleen, waar eindigen mijn wensen, opvattingen en keu­zes en be­gin­nen die van anderen? En hoe ga ik daarmee om zonder mijn ik-kern te ver­liezen en die van anderen te bescha­di­gen? Hoe zorg ik dat ik zowel me­zelf als anderen niet beschadig. En hoe ga ik om met al diegenen die dat wel willen, die niet beperkt willen worden, ook als dat niets ontziende be­scha­digingen voor zichzelf en anderen oplevert.

Kortom, hoe ga ik om met een kwaadaardig DNA-­ver­le­den, sado­ma­so­chis­tische om­ge­vings­fac­to­ren in het heden en ma­nisch-­depressieve toe­komst­per­spec­t­ie­ven vol pa­ra­dijselijk struis­voge­len­de onderwereld­po­li­tiek?

In dit boek over zelfmanagement wordt een historisch en he­den­daags boekje open ge­daan over het toekomstige besturen van je ei­gen sa­men­han­gen­de denken en doen. Nou zijn er zijn vele wegen naar zelf­ma­na­ge­ment. Naar het exploreren, sig­na­leren, struc­tu­re­ren, pro­ce­du­re­ren, au­to­ma­tiseren, controleren en je iden­ti­fi­ceren met en pre­sen­te­ren van al die in­ko­mende en uitgaande signalen. En vele stappenplannen. Zeg het maar.

Wil je het denkbeeldig elementair in genetisch-historische stapjes doen? Volg dan de hoofd­weg....
van de Aanleiding tot de Inleiding in Historische denk­beel­den, Eigentijdse voor­waarden, Toe­kom­sti­ge ge­dragscodes en Eeuwige gewoon­tes van verduveld 'goddelijk' sa­men­gestelde IDentiteiten die jouw op his­to­rische wijze wil­len uitleiden.

Wil je het volgens biologische voorwaarden in hedendaags-atmo-sferische stap­jes doen? [Atmo = according to my opinion] Volg dan de middenweg....
van Signaleren, Structureren, Automatiseren en Controleren van al die ei­gen­tijd­se atmo-sferen.

Wil je het volgens menselijke gedragscodes in de toekomst in zelf ge­ne­tisch-at­mo-­sfe­risch voor­ge­pro­gram­meer­de automatenstapjes doen? Ga dan on­der-­weg....
Oefenen in signaleren, structureren, automatiseren en controleren van men­se­lijk voor­ge­pro­gram­meer­de besturingssystemen.

Wil je het zelf gecontroleerd in een humaan sa­men­han­gen­de IDentiteit? Ga dan je eigen weg....
en volg op eigen wij­ze het spoor aan oefeningen aan het eind van de vier hoofd­wegen en her­vorm jezelf tot een eigen uniek gestructureerde IDenti­teit.