'Denk erom, die boom is giftig, pas op dat je niet van die vruchten eet, die zijn dodelijk', zegt moeder tegen haar dochter. Van die ander mag je wel eten, die kan geen kwaad, die is wel goed. Die is zelfs gezond. Die houdt je jong'.
'Weet je wat dat voor bomen zijn?', vraagt vader die de woorden gehoord heeft aan zijn dochter, als zijn vrouw uit het zicht verdwenen is.
'De goede boom en de kwade boom', antwoordt zijn dochter, trots op haar nieuw verworven kennis.
'De boom der kennis van goed en kwaad en de boom des levens', verbetert hij. 'De boom des levens laat je eeuwig leven. Als je van de boom der kennis eet, weet je precies wat goed en kwaad is. Laat je dus niks wijsmaken', zegt hij raadselachtig, terwijl hij zijn weg ondoorgrondelijk vervolgt, zijn dochter verward achterlatend.
Met een pennestreek [of een eigenzinnige vertaling] krijgt een verhaal een nieuw gezicht. Een denkbeeldig gezicht, bijvoorbeeld van een vader die met neutr(in)ale vroedvrouwtechnieken als Socratisch uitgangspunt anderen de [zelf]kennis van een kwaad gen(i)us wil laten opdoen. Een beetje verbaal duwen, masseren, afremmen, laten stoppen....
In de lijn van zijn duistere voorganger Heraclitus* met zijn conflictzoekende universum vol door logos gecoördineerde tegenstellingen en de illusionaire twee-eenheidsStaat van zijn opvolger Plato*, was de filosoof Socrates* er meester in om je met soortgelijke cryptische vragen en antwoorden op een dwaalspoor te brengen. Ook de verafgode [voor]vader van de Joden, de Christelijk gezalfde zoon [Christus is Latijns voor gezalfde] en de onpersoonlijke, niet nader te definiëren God van de Moslims en hun profeet schijnen daar een goddelijk handje van te hebben. Weten ook van de 'goddelijke drie-eenheid' – de Joodse denkbeelden van de vader, en de daaruit voortvloeiende, Christelijke voorwaarden van de zoon en Islamitische gewoontes van de heilige geest – geen kwaad.
Zelfs niet als..
worden beantwoord met...
Ook al brengen ze daardoor geen vrede maar het denkbeeldige zwaard*...
van machtsbeluste vaders die je met Heraclitische verdeel en heers technieken faraotisch straffen met de vreselijkste dingen,
zoals de goddelijke vader van... en Sara en Abraham.
Kortom:
je bent denkbeeldig goddelijk filosofisch gewaarschuwd ;-),
dan is een mentale knoop van in- en externe denkbeelden, voorwaarden, gedragscodes en gewoontes, dan wel een intern en extern – geestelijk en lichamelijk -gespleten persoonlijkheid je lot. Zit je neutr(in)aal gevangen in een gordiaanse Isis-knoop van machtsbeluste denkbeelden onvoorwaardelijk aanbidden door narcistische geldingsdrang met conformistische gewoontes te belonen.
En dan ben je in de neutr(in)ale wereld gelogeerd.
Net als [die van]neutrino's. Die zijn ook gewogen en te licht bevonden.
[Zouden ze daarom iedere seconde in grote getale door ons heen sjezen? Proberen ze ons duidelijk te maken dat die evolutionaire notendop niks voorstelt?
Want die wetenschappers kunnen wel zeggen dat die kleine opdonders die met miljarden tegelijk door je heen schieten, geen kwaad kunnen maar die hebben er ook nog geen snaartheorie van begrepen. Die denkbeelden maar wat. Schieten denkbeeldige boodschappen met neutrinale boodschappers, terwijl ze volledig in het donkere netwerk tasten over hun bedoelingen. Dat heb je met die hoofden, zweven voortdurend in een neutr(in)aal netwerk dat als een conformist van gedaante verandert zodra de omgeving verandert. Zijn energieslurpers. Krijg je duistere denkbeelden van. Van die Heraclitische dat neutr(in)ale denkbeelden a(u)tomatisch leiden.. tot intrinsieke en extrinsieke gewoonte-conflicten ja].
Volgens de recht-van-de-sterkste filosofie is immers alles geoorloofd; mits je dat toepast volgens neutr(in)aal evoluerende denkbeelden natuurlijk, want
En daar zit je dan met je geestelijk continu van alles en nog wat neutr(in)aliserende denkbeelden, voorwaarden, gedragscodes en gewoontes in je lichamelijk continu tegengesteld evoluerende notendop.
Het leek zo mooi, onvoorwaardelijke acceptatie. "Ik accepteer de denkbeelden, en daaruit voortvloeiende voorwaarden, gedragscodes en gewoontes van al dan niet goddelijke [voor]ouders en/of anderen onvoorwaardelijk en ik verwacht dat anderen dat ook doen".
'Ik ben die ik ben' en 'wij zijn die wij zijn', roepen de aanhangers van onvoorwaardelijke acceptatie vol vuur. Dat ze zich daarmee reticulair in hun eigen opperhoofd vastbijten zijn ze zich niet bewust. Daar hebben ze geen boom der gewetenskennis van gegeten.
Want 'wat niet weet, wat niet deert, als ik niet controleer of mijn denkbeelden rechtvaardig, mijn voorwaarden redelijk en mijn gedragscodes en gewoontes niet beschadigend zijn of niet, hoef ik ook geen verantwoording af te leggen over mijn doen en laten. Dan “hab ich nicht gewusst” wat er zich voor oorlogszuchtigs in mijn achterhoofd, in de achtertuin van een giftig netwerkende familie-maatschappij, afspeelde'..... denken ze.
Iemand die selecteert accepteert namelijk niet onvoorwaardelijk, of dat nu eigen denkbeelden, voorwaarden, gedragscodes en gewoontes zijn of die van anderen, of dat nu natuurlijk en effectief is of creatief. En iemand die onvoorwaardelijk accepteert, selecteert geen denkbeelden, voorwaarden, gedragscodes en gewoontes. Die vindt alles best. Die laat vaders water rustig over Noachs akker lopen. Die beschadigt en laat beschadigen. Die offert zichzelf en anderen voortdurend op als heerser en hulp, ook al is dat een medullaans kruis.
Met andere woorden, onvoorwaardelijke acceptatie leidt gen-etisch tot Nyx. Dat is een goddelijk satanisch denkbeeld dat je dient... te accepteren. Oftewel aanvaarden, of je er bij neerleggen, want dat betekent accepteren letterlijk.
Accepteren is het gevolg van de keuze uit de selectie wel of niet. Je zou het immers ook niet kunnen doen. Aan acceptatie gaan dus altijd drie stappen vooraf: een selectie, een afweging en een keuze.
Iets of iemand onvoorwaardelijk accepteren is de keuze maken om geen voorwaarden te stellen. Als ik mijn denkbeelden onvoorwaardelijk accepteer heb ik de keuze gemaakt om geen voorwaarden aan mijn denkbeelden te stellen, ook als dat ongewenste gevolgen voor mij en anderen heeft. Ik laat mijn denkbeelden rustig door mijn hoofd en dat van anderen stromen.
Als ik [de denkbeelden van] anderen onvoorwaardelijk accepteer geef ik hun de ruimte om te doen en laten wat ze willen, zelfs als dat ongewenste gevolgen voor mij en anderen heeft. Ik laat hun denkbeelden rustig mijn hoofd en dat van anderen kruisen.
Zelfs als ik de denkbeelden van anderen wel maar die van mezelf niet onvoorwaardelijk accepteer en mijn leven zelf manage en controleer, laat ik de denkbeelden van anderen ongeremd in mijn invloedsfeer; geef ik ze macht over mijn doen en mijn laten en daarmee – auto-immuun – over mijn resultaten.
Ook het toeval wordt door onvoorwaardelijk geaccepteerde denkbeelden een goddelijk dan wel satanisch impuls-handje geholpen.
Het gevolg is dat ik de controle over mijn denkbeelden en wil kwijt ben. En ook zelf kunnen, zelf doen en zelfmanagement heb ik niet meer in mijn hersenhand. Dat doen de bewust en 'toevallig' sturende denkbeelden van anderen voor mij. 'Ik ben die ik ben' blijkt 'ik ben die anderen willen dat ik ben' geworden.
En wie ben je dan? Je eigen zelf ont-wikkelde - oftewel je zelf uitgeklede, geanalyseerde en gestructureerd aangeklede – denkbeelden, voorwaarden, gedragscodes en gewoontes, of een 'natuurlijke selectie' van de genetisch-historisch sturende denkbeelden, voorwaarden, gedragscodes en gewoontes van [voor]ouders en anderen?
Zeg het maar, wat is je IDentiteit? En wat wil je dat het is? Een Intelligent Design van de intern ontwikkelde denkbeelden, voorwaarden, gedragscodes en gewoontes van jezelf, of een Effectieve Selectie van door anderen gezaaide denkbeelden, voorwaarden, gedragscodes en gewoontes die jij onvoorwaardelijk accepteert? Of wil je allebei? Wil je een intelligente vormgeving zijn van iemand die effectief selecteert wie en wat aan de voorwaarden van anderen voldoet? Een Intelligent Design van een conformist die op 'natuurlijke' voorwaarden individualistische denkbeelden, voorwaarden, gedragscodes en gewoontes selecteert en dat onvoorwaardelijk accepteert? En/of dat anderen wijsmaakt? Een door je genetisch-historische familie op 'goddelijk Intelligent Designende' wijze verduveld gen-iaal geDesignde kopie .... of een intern zelf ontworpen IDenteit?
Bezint dus eer je begint met onvoorwaardelijke acceptatie van de denkbeelden, voorwaarden, gedragscodes en gewoontes van al dan niet goddelijke ouders en anderen. Voor je het weet moet je oog om oog, tand om tand het zwaard brengen om hun en jouw vijanden fysiek en/of mentaal viraal te [laten] vermoorden, bacteriofaag lief te hebben of op een andere 'fage' wijze in te palmen en naar 'eigen'denkbeelden te zetten.
Krijg je net zulke a-narcistisch conformerende IDentiteiten van. Voelen zich net zo goddelijk uitverkoren als jij. Hoe kan het ook anders, ze conformeren zich immers aan alles wat van de a-narcistische [familie]toren blaast.
Zo doen ze nooit iets fout. Staan ze boven. Weten ze niks van.... alles wat lager is. Of zijn ze vergeten. Daarom hebben conformisten ook geen geweten. 'Ich hab es nicht gewusst', zeggen ze als het onaangenaam wordt. Als ze de waarheid op tafel moeten leggen. Als ze hun kennis moeten delen. En waag het niet om daar iets van te zeggen. Om kritiek te hebben op hun gewetenloze denkbeelden, hoogmoedige voorwaarden en BeesTachtige gedragscodes en gewoontes. Daar hebben ze de pee in.
Ze gedragen zich immers [als een] a-narcistisch Ouder. Ze staan aan de Überkant van Ich, om in de termen van Freuds Es-Ich-Über-Ich*, dan wel Id-Ego-Superego theorie te spreken. Ze zijn het Ich-stadium gepasseerd, aldus de Ouder-Volwassene-Kind theorie van Harris*.
Ze reageren als een geestelijk geneutr(in)aliseerde informatie in lichamelijk gea(u)tomatiseerde gewoontes transformerende Id-entiteit, die als een ruiter te paard gewetenloos Über Ich heen springt. Om Volwassen reagerende nazaten een Superegocentrisch Id-lesje in Ego-listisch ronddarrren te leren. Met die goddelijk Heraclitische moer als Socratesks vroedvrouw-ende gevangene.
Daar heeft de melkzurig werkende familieStaat namelijk de Egyptisch gelaagde mond Platoons van vol. Die spannen conformistische Untermenschen als a-narcistische Übermenschen voor een goddelijk communistisch karretje.
Want
Oftewel,
Samen met de rest van Socratesks a-narcistisch conformerende familie-maatschappij.
Tenzij....
Nieuwe keuzes, nieuwe kansen....
Weet jij al hoe je je IDentiteit wil managen, te midden van al die a-narcistisch conformerende Über-Unter-IDentiteiten?
Zo nee, dan begin je toch gewoon van voren af aan.
Er was eens een kind dat zich niks liet wijsmaken....