3.1 Automatiseren

Wat een automatisme. Daar staat je verstand bij stil. Moet je jezelf nou eens zien, dag in dag uit, van minuut tot minuut. Van alles en nog wat sig­na­le­ren, dat structureren op basis van voor­keu­ren, prioriteiten en ver­wach­tin­gen van je­zelf en anderen, dat onderling zo­danig afstemmen dat er geen in- en­/of ex­terne con­flic­ten ontstaan.... Zelfs je reacties gaan voor een groot deel van­zelf. Soms heb je nonverbaal of verbaal al iets gezegd of gedaan voordat je verstand toestemming ge­ge­ven heeft. Of je verstand is nog uit­ge­breid bezig alles op een rijtje te zetten en af te we­gen. Of heeft überhaupt nog niks in de gaten. Is tie nog bezig met iets anders. Of heeft-ie een tha­la­mi­sche filter op al die binnenkomende signalen gezet. Vindt-ie de sig­na­len en/of in­for­ma­tie on­aan­genaam, en/of nou niet belangrijk. Zegt-ie dood­leuk: 'Niet storen, ik ben bezig, ik heb nu geen tijd'. Of 'weg ermee, dat zorgt maar voor in- en/of externe conflicten, daar houd ik en/of mijn om­ge­ving niet van'.

En daar ga je dan, als on­ge­wenst signaal of sig­na­len-­struc­tuur. Au­to­ma­tisch. Omdat jouw verstand dat aan­ge­naam en belangrijk vin­dt. Kan die zich be­zig houden met be­lang­rij­ke­re en/of aan­ge­na­me­re be­zig­he­den. Alleen, dan moet de ver­stand­hou­ding wel goed zijn. An­ders lukt het niet. Of gaat het mis. Als je je au­tomaat niet goed pro­gram­meert, moet je niet verbaasd zijn als tie niet goed reageert.
Want dat heb je met au­to­maten. Dat zijn robots. Die doen alles op basis van in­ge­pro­gram­meer­de in­for­matie. Elek­tro­nisch. Als dat te­genstrijdig is of on­vol­le­dig, re­a­geert-ie ook te­gen­strij­dig of on­vol­le­dig. Op in- of externe vin­ger­wij­zingen bij­voor­beeld. Naar het de automaat aan­genaam en/of belangrijk toe­schijnt. Want zo ver­stand, zo au­to­maat..... Dat spreekt. 

In de loop van onze per­soon­lij­ke geschiedenis hebben we dan ook al heel wat sig­na­len van onszelf en anderen ge­struc­tu­reerd en vorm ge­ge­ven. Het grootste deel van die sig­na­len hebben we gestructureerd onder in­vloed van externe factoren. Externe sig­nalen die groter en sterker waren dat dat kleine signaaltje van onszelf.

• Kleine sig­naa­ltjes die zich sa­men­ge­bun­deld hadden tot een grote en sterke groep sa­men­wer­kende sig­na­len. Sa­men­wer­ken­de signalen die kleine signaaltjes creëer­den en ver­za­mel­den om, als on­der­deel van de groep, de groeps­struc­tuur groter en sterker te ma­ken. [Elek­tro­ni­sche] signaaltjes die – ter eer en meer­de­re glo­rie van de [neutrinaal] sa­me­n­wer­ken­de signalen en tot nut van het al[­-te-]­gemeen belang – [a(u)­to­ma­tisch] deel uitmaakten van de groep. Ten­zij ze [mo­le­cu­lair] te­gen­gas ga­ven want dan werden ze on­ver­bid­delijk uit de groep gegooid.
• De grote sig­na­len dulden namelijk geen tegenspraak. Dat vin­den ze on­aan­ge­naam. Die willen alleen ondergeschikte mee­lo­pers om zich heen want zij willen, als een belangrijk di-regentend signaal, krachtig cen­traal blijven staan. A(u)­to­ma­tisch.

De historie heeft uitvoerig laten zien hoe dat di-regentende gedrag in zijn werk ging. En gaat. Want dat krijg je als je de sterkste sig­nalen a(u)­to­ma­tisch de meeste macht geeft. Dan wordt het een gewoonte. Een cul­tuur. Een levenscyclus. Dan blijven de kleine[re] en zwak­ke[re] sig­naal­tjes on­der­ge­schikt. Tot ze groot genoeg zijn. Of teveel tegen­gas ge­ven. Of zich mo­le­cu­lair sa­men­ge­bun­deld hebben tot een nieu­we groeps­struc­tuur. Tot de kleintjes sterker zijn. Tot di-regentende signalen de klein­ste en de zwak­ste zijn. Mogen di-regentende signalen de on­der­ge­schik­te meelopers zijn. Zo niet dan worden ze, onder het mom van oog om oog, tand om tand, on­ver­bid­delijk uit de groep gegooid, dan wel eu­tha­nasis­tisch kaltgestellt.

Want zo gaat dat met repeterende sig­na­len. Die herhalen. Van gen-eratie op ge­n-e­ra­tie. Die beginnen neutrinaal klein, worden elek­tro­nisch groot, wer­ken a(u)­to­matisch mo­le­cu­lair samen om nog groter te wor­den en gaan daarmee door tot de krachtsverhoudingen anders komen te lig­gen. Tot ze ofwel vrij ra­dicaal uit de – opnieuw gestructureerde - weg wor­den geruimd, ofwel net zo­lang een sig­naal­tje kleiner wor­den ge­maakt tot ze ein­digen waar ze be­gon­nen zijn: neutrinaal.

Met andere woorden, de geschiedenis herhaalt zich. Alle signalen blijken een vervolg en aanvulling op dat wat onze voorfamilie genetisch heeft ge­struc­tureerd en vastgelegd. Waren het eerst de elementen die – ieder op hun eigen wijze -een structuur van gewoontes in omgaan met sig­na­len heb­ben ge­creëerd en daar een iden­ti­teits­cultuur van [neu­tri­nale]ja­gers en [ato­maire] ver­za­me­laars van hebben ge­vormd, al gauw zetten de virale fa­mi­lie­ja­gers de toon door zich­zelf zaad­cel­le­rig voor totempaal te zetten met be­lang­rijker willen zijn dan an­deren.
En de bacteriële f­ami­lie­ver­za­me­laar doet er narcistisch een eicelletje bovenop door een fa­milie­ka­p­itaal aan zy­go­tische kinderen om zich heen te ver­za­me­len en hen ver­vol­gens af te [la­ten] zeiken dat zij alles moeten doen wat de jager wil.
Met als gevolg tal van beest­ach­ti­ge reacties, waar wij, menselijke nazaten nu nog steeds de wran­ge vruchten van plukken. Wij sig­na­le­ren die genetisch gestructureerde erfenis – en nog veel meer buitenissigs – immers vanaf ons prille ont­staan; en dan moeten we daar em­bryo­naa­l onze recht­vaar­dige weg nog in zien te vinden ook. Ga er maar aan­staan.

Want wat zijn de voor­ge­pro­gram­meerde voor­waar­den van voorzaten en bui­ten­staanders en wat die van onszelf?

• Waar eindigt de gewoonte om een neu­trinaal ge­a(u)­to­ma­ti­seerde ja­ger-verzamelaar te zijn?
• Waar begint de behoefte om gro­ter en be­lang­rijker dan an­de­ren te zijn?
• Tot hoever reikt dat genetisch ge­structureerde groepsgedrag?
• En waar be­gint onze zelf­be­wus­te ver­ant­woor­delijkheid?

Waar begint de rem op die narcistisch net­wer­ken­de ver­za­me­ling ruimte, tijd en ka­pi­taal­ver­slinders.

• Bij on­ze ge­boor­te?
• In onze pu­ber­teit?
• Bij onze vol­wassenheid?
• Als we oud zijn?

Forget it. Een neutrinale ja­ger laat zich immers door niets en nie­mand afremmen. Die krijg je niet klein. Die is het al. Geestig he. Daarom vindt ie altijd wel weer een nieuwe maas in zijn ei-gen struc­tuur. Met een nieuwe kapitaalkrachtige ver­za­melaar om 'zijn' god­de­lijk a-nar­c(h)is­ti­sch gestructureerde DNA-weg ver­du­veld schijnheilig te ver­vol­gen. En waag het niet om hem te­gen te wer­ken of haar te­gen te spre­ken, krijg je meteen de hele neutrinaal ge­struc­tu­reer­de fa­mi­lie-­maat­schap­pij op en in je zelf­be­wus­te her­sen­pan. A(u)­to­ma­tisch. Dat spreekt.

'Bewijs het maar....', provoceert de Gyrusale jager neutrinaal. 'Wat is feit en wat is fic­tie?….', vult de Thalamische verzamelaar a(u)tomatisch aan, in de we­tenschap dat een ka­pitale ver­za­me­ling mo­le­cu­lair gestructureerd sa­men­le­ven­de struis­vo­gels toch allemaal niet willen zien wat [ge­ne­tisch] niet aan­staat. 

En daar sta je dan..... 
Bewijs het maar. Wat is feit en wat is fictie?

• Welke signalen en structuren zijn feit en welke fic­tie?
• Welke gesignaleerde en ge­struc­tu­reer­de feiten en ficties zijn goed en welke kwaad?
• Welke goede en kwade sig­na­len en struc­tu­ren zijn van jouw of heb­ben jouw voor­keur en welke worden je op­ge­dron­gen door tha­la­misch ge­gy­ru­sa­li­seerde of gy­ru­saal ge­tha­la­mi­seer­de ou­ders en an­deren?
• En wat doe je zelfbewust en wat doe je au­to­ma­tisch, van-zelf, zon­der erbij na te den­ken?

Zeg het maar...Welke signalen en structuren implementeer je omdat jij dat aan­ge­naam en be­langrijk vindt en welke benut je [bewust of automatisch] omdat een fa­mi­lie-­maat­schap­pij vol ouders, kinderen en anderen dat wenst? En waarom?

• Omdat je jezelf en anderen graag een plezier doet? 
• Om­dat dat een keuze was? 
• Omdat dat een gewoonte is ge­worden? 
• Omdat jij en anderen eraan ge­wend zijn geraakt dat je jezelf en anderen een plezier doet?

• Omdat jij en an­de­ren er menen recht op te heb­ben dat jij jezelf en anderen on-voor­waar­de­lijk een plezier doet? 
• Om­dat jij en an­de­ren er een on­ge­schre­ven recht van hebben gemaakt dat jij onvoorwaardelijk doet wat an­de­ren wil­len, want mees­te stemmen gelden, twee is meer dan één en wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen?
• Omdat jij en anderen dat on­geschreven recht heb­ben ge­cul­ti­veerd? 
• Omdat jij en an­deren van een on­ge­schreven cul­tuur een ge­schre­ven recht hebben ge­maakt? 

• Omdat jij en an­deren zich zo be­lang­rijk voe­len? 
• Omdat jij en anderen je pri­vi­le­ges niet willen op­ge­ven? 
• Omdat jij en an­deren zich be­lang­rijk willen blijven voel­en? 
• Omdat jij en an­de­ren het on­aan­ge­naam vinden om niet be­lang­rijk te zijn?

• Omdat iemand die zich be­lang­rijk of belangrijker voelt of is, geen rekening wil houden met wat iemand die zich min­der of niet be­lang­rijk voelt of is, aan­genaam of be­lang­rijk of on­aan­ge­naam en onbelangrijk vindt?
• Om­dat ie­mand die zich be­lang­rijk of belangrijker voelt of is, vindt dat iemand die zich min­der of niet be­lang­rijk voelt of is, niet moet zeuren? 
• Omdat alles wat ie­mand die zich be­lang­rijk of be­lang­rijker voelt of is gezeur vindt on­ge­wenst is? 
• Omdat al­les wat on­ge­wenst is in de ogen van iemand die zich belangrijk of be­lang­rij­ker voelt of is, uit­ge­scha­keld moet wor­den? 

• Omdat alles wat uitgeschakeld is niet duidelijk kan ma­ken wat rech­te en kromme logica is?
• Omdat alles en ie­der­een die niet dui­delijk kan ma­ken wat rechte en kromme lo­gica is, geen kri­tiek kan heb­ben op ie­mand die zich be­lang­rijk of be­lang­rij­ker voelt of is? 
• Om­dat alles en iedereen die geen kritiek heeft of kan hebben op iemand die zich be­lang­rijk of be­lang­rij­ker voelt of is dan hij of zij, hem of haar een god­de­lijke positie geeft? 
• Omdat iemand met een goddelijke positie, met een dui­vels plezier te­gen al diegenen die geen kritiek hebben of kunnen heb­ben, kan zeg­gen dat je niet mag oordelen, op­dat je niet be­oor­deeld zal­ wor­den door degene die zich ver verheven voelt boven al diegenen die kri­tiek­loos door het leven gaan of moeten gaan; want wie zonder zonden is werpe de eerste steen?

Met andere woorden, je bent gewaarschuwd. Bezint eer je begint met au­to­ma­ti­se­ren... wat jij en an­der­en aangenaam en be­lang­rijk vinden; met jezelf en an­de­ren automatisch een on­voor­waar­de­lijk ple­zier te doen. Voor je het weet krijg je een gyrusale steen naar je kern­kop ge­slin­gerd. Ben je in een tha­la­mi­sche slaap gewikkeld voor je het in de [chro­ma­ti­nair ge­ma­ni­pu­leer­de] ga­ten hebt.