U bent hier

3.1 Automatiseren

afbeelding van Elze

Wat een automatisme. Daar staat je verstand bij stil. Moet je jezelf nou eens zien, dag in dag uit, van minuut tot minuut. Van alles en nog wat sig­na­le­ren, dat structureren op basis van voor­keu­ren, prioriteiten en ver­wach­tin­gen van je­zelf en anderen, dat onderling zo­danig afstemmen dat er geen in- en­/of ex­terne con­flic­ten ontstaan.... Zelfs je reacties gaan voor een groot deel van­zelf. Soms heb je nonverbaal of verbaal al iets gezegd of gedaan voordat je verstand toestemming ge­ge­ven heeft. Of je verstand is nog uit­ge­breid bezig alles op een rijtje te zetten en af te we­gen. Of heeft überhaupt nog niks in de gaten. Is tie nog bezig met iets anders. Of heeft-ie een tha­la­mi­sche filter op al die binnenkomende signalen gezet. Vindt-ie de sig­na­len en/of in­for­ma­tie on­aan­genaam, en/of nou niet belangrijk. Zegt-ie dood­leuk: 'Niet storen, ik ben bezig, ik heb nu geen tijd'. Of 'weg ermee, dat zorgt maar voor in- en/of externe conflicten, daar houd ik en/of mijn om­ge­ving niet van'.

En daar ga je dan, als on­ge­wenst signaal of sig­na­len-­struc­tuur. Au­to­ma­tisch. Omdat jouw verstand dat aan­ge­naam en belangrijk vin­dt. Kan die zich be­zig houden met be­lang­rij­ke­re en/of aan­ge­na­me­re be­zig­he­den. Alleen, dan moet de ver­stand­hou­ding wel goed zijn. An­ders lukt het niet. Of gaat het mis. Als je je au­tomaat niet goed pro­gram­meert, moet je niet verbaasd zijn als tie niet goed reageert.
Want dat heb je met au­to­maten. Dat zijn robots.
Die doen alles op basis van in­ge­pro­gram­meer­de in­for­matie. Elek­tro­nisch. Als dat te­genstrijdig is of on­vol­le­dig, re­a­geert-ie ook te­gen­strij­dig of on­vol­le­dig. Op in- of externe vin­ger­wij­zingen bij­voor­beeld. Naar het de automaat aan­genaam en/of belangrijk toe­schijnt. Want zo ver­stand, zo au­to­maat..... Dat spreekt. 

In de loop van onze per­soon­lij­ke geschiedenis hebben we dan ook al heel wat sig­na­len van onszelf en anderen ge­struc­tu­reerd en vorm ge­ge­ven. Het grootste deel van die sig­na­len hebben we gestructureerd onder in­vloed van externe factoren. Externe sig­nalen die groter en sterker waren dat dat kleine signaaltje van onszelf.

  • Kleine sig­naa­ltjes die zich sa­men­ge­bun­deld hadden tot een grote en sterke groep sa­men­wer­kende sig­na­len. Sa­men­wer­ken­de signalen die kleine signaaltjes creëer­den en ver­za­mel­den om, als on­der­deel van de groep, de groeps­struc­tuur groter en sterker te ma­ken. [Elek­tro­ni­sche] signaaltjes die – ter eer en meer­de­re glo­rie van de [neutrinaal] sa­me­n­wer­ken­de signalen en tot nut van het al[­-te-]­gemeen belang – [a(u)­to­ma­tisch] deel uitmaakten van de groep. Ten­zij ze [mo­le­cu­lairte­gen­gas ga­ven want dan werden ze on­ver­bid­delijk uit de groep gegooid.
  • De grote sig­na­len dulden namelijk geen tegenspraak. Dat vin­den ze on­aan­ge­naam. Die willen alleen ondergeschikte mee­lo­pers om zich heen want zij willen, als een belangrijk di-regentend signaal, krachtig cen­traal blijven staan. A(u)­to­ma­tisch.

De historie heeft uitvoerig laten zien hoe dat di-regentende gedrag in zijn werk ging. En gaat. Want dat krijg je als je de sterkste sig­nalen a(u)­to­ma­tisch de meeste macht geeft. Dan wordt het een gewoonte. Een cul­tuur. Een levenscyclus. Dan blijven de kleine[re] en zwak­ke[re] sig­naal­tjes on­der­ge­schikt. Tot ze groot genoeg zijn. Of teveel tegen­gas ge­ven. Of zich mo­le­cu­lair sa­men­ge­bun­deld hebben tot een nieu­we groeps­struc­tuur. Tot de kleintjes sterker zijn. Tot di-regentende signalen de klein­ste en de zwak­ste zijn. Mogen di-regentende signalen de on­der­ge­schik­te meelopers zijn. Zo niet dan worden ze, onder het mom van oog om oog, tand om tand, on­ver­bid­delijk uit de groep gegooid, dan wel eu­tha­nasis­tisch kaltgestellt.

Want zo gaat dat
met repeterende sig­na­len. Die herhalen. Van gen-eratie op ge­n-e­ra­tie. Die beginnen neutrinaal klein, worden elek­tro­nisch groot, wer­ken a(u)­to­matisch mo­le­cu­lair samen om nog groter te wor­den en gaan daarmee door tot de krachtsverhoudingen anders komen te lig­gen. Tot ze ofwel vrij ra­dicaal uit de opnieuw gestructureerde - weg wor­den geruimd, ofwel net zo­lang een sig­naal­tje kleiner wor­den ge­maakt tot ze ein­digen waar ze be­gon­nen zijn: neutrinaal.

Met andere woorden, de geschiedenis herhaalt zich. Alle signalen blijken een vervolg en aanvulling op dat wat onze voorfamilie genetisch heeft ge­struc­tureerd en vastgelegd. Waren het eerst de elementen die ieder op hun eigen wijze -een structuur van gewoontes in omgaan met sig­na­len heb­ben ge­creëerd en daar een iden­ti­teits­cultuur van [neu­tri­nale]ja­gers en [ato­maire] ver­za­me­laars van hebben ge­vormd, al gauw zetten de virale fa­mi­lie­ja­gerde toon door zich­zelf zaad­cel­le­rig voor totempaal te zetten met be­lang­rijker willen zijn dan an­deren.
En de
bacteriële f­ami­lie­ver­za­me­laar doet er narcistisch een eicelletje bovenop door een fa­milie­ka­p­itaal aan zy­go­tische kinderen om zich heen te ver­za­me­len en hen ver­vol­gens af te [la­tenzeiken dat zij alles moeten doen wat de jager wil.
Met als gevolg tal van beest­ach­ti­ge reacties, waar wij, menselijke nazaten nu nog steeds de wran­ge vruchten van plukken. Wij sig­na­le­ren die genetisch gestructureerde erfenis – en nog veel meer buitenissigs – immers vanaf ons prille ont­staan; en dan moeten we daar em­bryo­naa­l onze recht­vaar­dige weg nog in zien te vinden ook. Ga er maar aan­staan.

Want wat zijn de voor­ge­pro­gram­meerde voor­waar­den van voorzaten en bui­ten­staanders en wat die van onszelf?

  • Waar eindigt de gewoonte om een neu­trinaal ge­a(u)­to­ma­ti­seerde ja­ger-verzamelaar te zijn?
  • Waar begint de behoefte om gro­ter en be­lang­rijker dan an­de­ren te zijn?
  • Tot hoever reikt dat genetisch ge­structureerde groepsgedrag?
  • En waar be­gint onze zelf­be­wus­te ver­ant­woor­delijkheid?

Waar begint de rem op die narcistisch net­wer­ken­de ver­za­me­ling ruimte, tijd en ka­pi­taal­ver­slinders.

  • Bij on­ze ge­boor­te?
  • In onze pu­ber­teit?
  • Bij onze vol­wassenheid?
  • Als we oud zijn?

Forget it. Een neutrinale ja­ger laat zich immers door niets en nie­mand afremmen. Die krijg je niet klein. Die is het al. Geestig he. Daarom vindt ie altijd wel weer een nieuwe maas in zijn ei-gen struc­tuur. Met een nieuwe kapitaalkrachtige ver­za­melaar om 'zijn' god­de­lijk a-nar­c(h)is­ti­sch gestructureerde DNA-weg ver­du­veld schijnheilig te ver­vol­gen. En waag het niet om hem te­gen te wer­ken of haar te­gen te spre­ken, krijg je meteen de hele neutrinaal ge­struc­tu­reer­de fa­mi­lie-­maat­schap­pij op en in je zelf­be­wus­te her­sen­pan. A(u)­to­ma­tisch. Dat spreekt.

'Bewijs het maar....', provoceert de Gyrusale jager neutrinaal. 'Wat is feit en wat is fic­tie?….', vult de Thalamische verzamelaar a(u)tomatisch aan, in de we­tenschap dat een ka­pitale ver­za­me­ling mo­le­cu­lair gestructureerd sa­men­le­ven­de struis­vo­gels toch allemaal niet willen zien wat [ge­ne­tisch] niet aan­staat

En daar sta je dan..... 
Bewijs het maar. Wat is feit en wat is fictie?

  • Welke signalen en structuren zijn feit en welke fic­tie?
  • Welke gesignaleerde en ge­struc­tu­reer­de feiten en ficties zijn goed en welke kwaad?
  • Welke goede en kwade sig­na­len en struc­tu­ren zijn van jouw of heb­ben jouw voor­keur en welke worden je op­ge­dron­gen door tha­la­misch ge­gy­ru­sa­li­seerde of gy­ru­saal ge­tha­la­mi­seer­de ou­ders en an­deren?
  • En wat doe je zelfbewust en wat doe je au­to­ma­tisch, van-zelf, zon­der erbij na te den­ken?

Zeg het maar...Welke signalen en structuren implementeer je omdat jij dat aan­ge­naam en be­langrijk vindt en welke benut je [bewust of automatisch] omdat een fa­mi­lie-­maat­schap­pij vol ouders, kinderen en anderen dat wenst? En waarom?

  • Omdat je jezelf en anderen graag een plezier doet? 
  • Om­dat dat een keuze was? 
  • Omdat dat een gewoonte is ge­worden? 
  • Omdat jij en anderen eraan ge­wend zijn geraakt dat je jezelf en anderen een plezier doet?
  • Omdat jij en an­de­ren er menen recht op te heb­ben dat jij jezelf en anderen on-voor­waar­de­lijk een plezier doet? 
  • Om­dat jij en an­de­ren er een on­ge­schre­ven recht van hebben gemaakt dat jij onvoorwaardelijk doet wat an­de­ren wil­len, want mees­te stemmen gelden, twee is meer dan één en wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen?
  • Omdat jij en anderen dat on­geschreven recht heb­ben ge­cul­ti­veerd? 
  • Omdat jij en an­deren van een on­ge­schreven cul­tuur een ge­schre­ven recht hebben ge­maakt? 
  • Omdat jij en an­deren zich zo be­lang­rijk voe­len? 
  • Omdat jij en anderen je pri­vi­le­ges niet willen op­ge­ven? 
  • Omdat jij en an­deren zich be­lang­rijk willen blijven voel­en? 
  • Omdat jij en an­de­ren het on­aan­ge­naam vinden om niet be­lang­rijk te zijn?
  • Omdat iemand die zich be­lang­rijk of belangrijker voelt of is, geen rekening wil houden met wat iemand die zich min­der of niet be­lang­rijk voelt of is, aan­genaam of be­lang­rijk of on­aan­ge­naam en onbelangrijk vindt?
  • Om­dat ie­mand die zich be­lang­rijk of belangrijker voelt of is, vindt dat iemand die zich min­der of niet be­lang­rijk voelt of is, niet moet zeuren? 
  • Omdat alles wat ie­mand die zich be­lang­rijk of be­lang­rijker voelt of is gezeur vindt on­ge­wenst is? 
  • Omdat al­les wat on­ge­wenst is in de ogen van iemand die zich belangrijk of be­lang­rij­ker voelt of is, uit­ge­scha­keld moet wor­den? 
  • Omdat alles wat uitgeschakeld is niet duidelijk kan ma­ken wat rech­te en kromme logica is?
  • Omdat alles en ie­der­een die niet dui­delijk kan ma­ken wat rechte en kromme lo­gica is, geen kri­tiek kan heb­ben op ie­mand die zich be­lang­rijk of be­lang­rij­ker voelt of is? 
  • Om­dat alles en iedereen die geen kritiek heeft of kan hebben op iemand die zich be­lang­rijk of be­lang­rij­ker voelt of is dan hij of zij, hem of haar een god­de­lijke positie geeft? 
  • Omdat iemand met een goddelijke positie, met een dui­vels plezier te­gen al diegenen die geen kritiek hebben of kunnen heb­ben, kan zeg­gen dat je niet mag oordelen, op­dat je niet be­oor­deeld zal­ wor­den door degene die zich ver verheven voelt boven al diegenen die kri­tiek­loos door het leven gaan of moeten gaan; want wie zonder zonden is werpe de eerste steen?

Met andere woorden, je bent gewaarschuwd. Bezint eer je begint met au­to­ma­ti­se­ren... wat jij en an­der­en aangenaam en be­lang­rijk vinden; met jezelf en an­de­ren automatisch een on­voor­waar­de­lijk ple­zier te doen. Voor je het weet krijg je een gyrusale steen naar je kern­kop ge­slin­gerd. Ben je in een tha­la­mi­sche slaap gewikkeld voor je het in de [chro­ma­ti­nair ge­ma­ni­pu­leer­dega­ten hebt.